Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... a może to tylko mnie się tak zdawało, że coś sobie wyjaśniliśmy między słowami ?

Życie to sztuka wyboru. Nierzadko bardzo trudna, ale i tak lepiej jest mieć wybór niż go nie mieć.

To prawda, zawsze odczuwałam potrzebę eksperymentowania, podejmowania ryzykownych decyzji, ale równocześnie bałam się konsekwencji, bo z drugiej strony głowy odzywała się potrzeba ładu i porządku, które dają bezpieczeństwo.

Droga na aktorski szczyt jest zawsze wyboista. Prawie wszyscy są równie zdeterminowani, a jednak tylko garstka dociera do wierzchołka, pozostali przez całe życie zawodowe wędrują po aktorskich równinach i dolinkach.

,,Hair", sam musical, był protestem przeciwko wojnie w Wietnamie. O rekrutowaniu na nią ludzi.

Życie bez uśmiechu jest brzydkie, brudne i niefajne. Świat bez uśmiechu jest kiepski. - Bożena Dykiel.

Moim ukochanym miastem była i będzie Warszawa, moje miejsce na ziemi. Kocham to miasto ze wszystkimi brzydkimi zaułkami, szarzyzną, brakiem logiki. Oswoiłam nawet szpetotę. Warszawa jest dla mnie piękna.

Jest wiele rzeczy większych niż kino, o których kino kręci filmy. W sumie wszystko jest większe niż kino. Życie jest większe niż kino.

Wygląda na to, że im większą przestrzeń zajmują dobra materialne, tym mniej zostaje jej dla drugiego człowieka. I tego obok nas, i tego wewnętrznego, którego każdy z nas nosi w sobie.

Staram się dbać o siebie. Chodzę do kosmetyczki, chodzę do fryzjera, ćwiczę codziennie, jeśli nie mam zdjęć. Trenuję sama w domu, na macie i z hantelkami. Żeby mieć dobrą figurę, żeby nie być zaniedbaną, bo nie ma nic gorszego niż po prostu patrzeć w lustro i siebie nie lubić, prawda? No, nie można się zapuścić. Ja uważam, że kobieta zapuszczona to jednocześnie jest ostrzegawczy dzwonek dla męża. Mąż musi mieć przyjemność patrzenia na ciebie w domu. Tłumaczę różnym kobietom, że to jest bardzo ważne, jak wyglądamy. Mówię do jednej ze swoich przyjaciółek: „Dlaczego tak się spasłaś? Tak nie można, trzeba o siebie zadbać”. - Bożena Dykiel.