Najnowsze artykuły
- Artykuły„Pomyśl dwa razy”: Myron i Win kontratakująSonia Miniewicz1
- Artykuły„Kongres książki”, warsztaty i spacery na Festiwalu ConradaLubimyCzytać1
- ArtykułyAdam Kay w Polsce! Autor Spotkaj się z autorem bestsellera „Będzie bolało” w Warszawie i w Krakowie!LubimyCzytać1
- Artykuły„Podążaj za księżycem” – książka, która zabiera nas w najważniejszą podróż życia!BarbaraDorosz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Ołeś Honczar
Znany jako: Олександр Терентійович...Znany jako: Олександр Терентійович Гончар, Ołeksandr Terentijowycz Honczar
8
6,0/10
Urodzony: 03.04.1918Zmarły: 14.07.1995
Ukraiński pisarz i działacz polityczny, autor opowiadań, nowel oraz powieści w przeważającej mierze związanych z okresem wojny.
Po śmierci matki opiekowali się nim dziadkowie, z nimi spędził dzieciństwo w obwodzie połtawskim. Uczył się w charkowskim Technikum Dziennikarskim im. M. Ostrowskiego, później przez krótki czas pracował w jednej z charkowskich gazet. W 1938 wstąpił na Wydział Filologiczny Uniwersytetu w Charkowie. Będąc na trzecim roku studiów jesienią 1941 r. poszedł jako ochotnik do wojska. Został ranny, trafił do obozu jenieckiego, skąd uciekł i wrócił na front. W jednej z gwardyjskich dywizji II Frontu Ukraińskiego brał udział w wyzwalaniu Rumunii, Węgier, Czechosłowacji i Austrii.
Po powrocie z frontu oraz napisaniu powieści "Zemla hude" ("Земля гуде", 1946) zakończył studia na uniwersytecie. W latach 1959-1971 był przewodniczącym zarządu Związku Pisarzy Ukrainy, od 1978 członkiem Akademii Nauk USSR, a od 1959 do 1986 roku sekretarzem Związku Pisarzy ZSRR. Był deputowanym do Rady Najwyższej USSR i ZSRR oraz członkiem Światowej Rady Pokoju.
Na przełomie lat 80. i 90. współpracował z Ludowym Ruchem Ukrainy, popierał strajki studenckie, występował w obronie języka i kultury ukraińskiej. W 1990 roku złożył legitymację partyjną.http://
Po śmierci matki opiekowali się nim dziadkowie, z nimi spędził dzieciństwo w obwodzie połtawskim. Uczył się w charkowskim Technikum Dziennikarskim im. M. Ostrowskiego, później przez krótki czas pracował w jednej z charkowskich gazet. W 1938 wstąpił na Wydział Filologiczny Uniwersytetu w Charkowie. Będąc na trzecim roku studiów jesienią 1941 r. poszedł jako ochotnik do wojska. Został ranny, trafił do obozu jenieckiego, skąd uciekł i wrócił na front. W jednej z gwardyjskich dywizji II Frontu Ukraińskiego brał udział w wyzwalaniu Rumunii, Węgier, Czechosłowacji i Austrii.
Po powrocie z frontu oraz napisaniu powieści "Zemla hude" ("Земля гуде", 1946) zakończył studia na uniwersytecie. W latach 1959-1971 był przewodniczącym zarządu Związku Pisarzy Ukrainy, od 1978 członkiem Akademii Nauk USSR, a od 1959 do 1986 roku sekretarzem Związku Pisarzy ZSRR. Był deputowanym do Rady Najwyższej USSR i ZSRR oraz członkiem Światowej Rady Pokoju.
Na przełomie lat 80. i 90. współpracował z Ludowym Ruchem Ukrainy, popierał strajki studenckie, występował w obronie języka i kultury ukraińskiej. W 1990 roku złożył legitymację partyjną.http://
6,0/10średnia ocena książek autora
13 przeczytało książki autora
16 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma