Najnowsze artykuły
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024
6
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1
7
Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”1
Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułów2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2009Brunatny pancerniak z Kanady na niemiecki front wschodni. Friesen Bruno
Trochę nietypowo autor trafił w szeregi 7 dywizji pancernej. Mennonita, młody emigrant z Kanady, który na swoje nieszczęście powraca z rodziną do Niemiec w 1939 roku… Poza kwestiami rodzinnymi, sporo miejsca poświęcono etapowi szkoleniowemu oraz służbie na tyłach. Ciekawie wyglądają fragmenty poświęcone obsługiwanym pojazdom pancernym, napisane z niewątpliwą znajomością tematu. Jeżeli jednak ktoś liczy na zajmujące relacje z pola walki, to na przestrzeni blisko 280 stron nie znajdzie ich zbyt wiele. To głównie obecność na tyłach, aczkolwiek dla polskiego czytelnika ciekawe mogą być fragmenty z operacji przeprowadzanych na terenie Prus Wschodnich w 1945 roku. Osobiście raził mnie momentami dosadny język, z drugiej jednak strony trudno wymagać unikania żołnierskiej, wojennej rzeczywistości. Może nie jest to pozycja rewelacyjna, lecz mimo wszystko warta przeczytania.Brunatny pancerniak z Kanady na niemiecki front wschodni. Friesen BrunoI znowu podtytuł: "Wspomnienia żołnierza...". Trochę ich brakuje w tej książce. Oprócz pobieżnego przedstawienia swego dzieciństwa autor rozwodzi się nad znakomitością niemieckich pojazdów pancernych. Tak jakbym czytał "Młodego Technika"... Autor się skupia na kolejnych modyfikacjach pancerzy i armat. Przedstawia zasady prowadzenia czołgu oraz wyjaśnia, jak się celuje z armaty. Więcej jest u Friesena zagadnień czysto technicznych niż tytułowych "wspomnień". Ze wspomnieniami książka niewiele ma wspólnego, gdyż tym zagadnieniom autor poświęca niecałe pół książki. Najbardziej zdziwił mnie fragment, w którym opisuje pierwszy bój pancerny. Czołg pisarza zostaje zniszczony - on sam jest ranny, jego towarzysze broni giną na jego oczach - temu zdarzeniu poświęca zaledwie dwie linijki tekstu. Żadnej refleksji, smutku, strachu... Bitwy pancerne przedstawione są krótko i zwięźle. Jedyna rzecz, która mnie zaciekawiła, to fotografie, ale i tych jest mało...Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
