Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Super książeczka , która ma podwójne dno. Jest bez wątpienia lekturą dla dzieci i taką pozostanie. Ja doszukałam się jeszcze w niej czegoś innego , a mianowicie aktu uwielbienia do własnego kota przez autorkę. Książka ma duży format, kredowy papier i twardą okładkę. Naprawdę jest dla dzieci, a szczególnie tych ,które zaczynają przygodę z językiem angielskim. Autorka pisze i sama ilustruje książkę o myszce. Koncepcja jest taka ,że w pisaniu i ilustrowaniu, kot jej o imieniu Chester ma w tym ewidentnie przeszkadzać i na swój sposób ją poprawiać. Rozumowanie jest oryginalne i rzadko spotykane. Ilustracje też dają dużo do myślenia. Nasuwa mi się podobieństwo do pozycji pt. ,,Książka , która nie chciała być czytana’’ Davida Sundina. Przynajmniej jeżeli chodzi o zawarte w niej ryciny i dziwne dopiski czerwonym mazakiem. Obrazeczki są bardzo ładne, dopóki nie dorwał się do nich kot autorki. Przykładowo , jeżeli na ilustracji pokazano wnętrze architektoniczne mieszkania małej myszki, piękny schludnie urządzony pokoik , natychmiast zostaje on skancerowany przez kota, który wtargnął ze swoim czerwonym pisakiem. Wszystkie obrazki na ścianach salonu z wizerunkiem myszowatych zostają bazgrolone na czerwono. Domalowywane kocie główki, fotel podpisany ,że należy do Chestera , żywność w postaci sera na stole pokreślona i w jego miejsce wparowuje ryba. To tylko takie małe niuanse, a trzeba przyjrzeć się temu z bliska i poczytać całą książeczkę. Chester wyraźnie wysyła małą, szarą, ogoniastą lokatorkę na koniec świata na zawsze z walizkami , a sam zamierza królować w jej domku, bo to on chce być głównym bohaterem książki. Jeszcze jedną ważną rzeczą jest to, że w całej książce polskie nazwy różnych przedmiotów użytkowych zostają przez kota pokreślone i wpisana jest angielska nazwa – odpowiednik. Na każdej stronie widać przepychanki słowno-obrazkowe między kotem a piszącą opowieść autorką. Teksty i malunki są bardzo dowcipne, pełne humoru i z przyjemnością się je czyta i ogląda. Dowiecie się zresztą dalej, jak to mysz nie daje za wygraną i też przygotowuje dla kota różne niespodzianki. I co dalej z tego wyniknie? Zapoznajcie się z treścią kochani i koniecznie z ilustracjami. Będzie dużo, dużo śmiechu. Skąd ten pomysł autorki w sprawie uczłowieczenia swojego kota? Każdy kto w domu ma przynajmniej jedną sztukę takiego kochanego rozrabiaki, doskonale to rozumie. Są koty ,które tylko żyją obok nas i pozwalają się ewentualnie obsługiwać po hrabiowsku, a są też takie , które dokładnie wkraczają bezceremonialnie w nasze życie, w nas samych. Istnieją takie egzemplarze, gdyż znam to z autopsji. I czasami wydaje się ,że ten nasz kot do nas przemawia i rozumie wszystko, co my robimy. Nawet odpowiadamy za niego w naszym języku i jesteśmy święcie przekonani ,że to on sam do nas przemówił. Właśnie na takiego wspaniałego kota trafiła autorka i nadała mu trochę ludzkich cech. A dedykacja, którą niby dopisał Chester za autorkę mówi już sama za siebie. ,,Dla Chestera , gdyż bez niego nie mogłabym stworzyć tej książki. To najmądrzejszy i najprzystojniejszy kot na świecie. Chciałabym kiedyś być taka jak on!’’ Świetna książka dla dzieciaków jako historyjka oraz do stawiania pierwszych kroków w języku angielskim. Dodatkowo dołączona w środku do książeczki jest zachęcająca gra memory do nauki angielskich słówek. Polecam przedszkolakom , ale dorosłym kociarzom również.