Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Młody Polak, Mietek Krakowski, dociera jesienią 1943 r. do Mo w Rana, do, jak wierzy, pracy w niemieckiej firmie budowlanej. Zamiast tego, zostaje robotnikiem przymusowym, a później trafia do niemieckiego obozu pracy Grini w lla (Bærum). Wojna skończyła się, Mietek przeżył i postanowił zostać w Norwegii. Tu zdobył wykształcenie i spełnił swoje największe marzenie. Historia Mietka to punkt wyjściowy książki, od którego zaczyna się opowieść o losach młodych polskich mężczyzn, w Norwegii, w trakcie i po II wojnie światowej. Już od pierwszych dni, kiedy wojna dosięgła Norwegię, splotły się losy Polaków i Norwegów. Tysiące mężczyzn trafiło do krainy fiordów. Niektórzy przybyli jako żołnierze i marynarze, inni jako więźniowie i robotnicy przymusowi. Wielu z nich zostało zabitych i rannych w walkach; wielu skończyło jako uchodźcy, wybierając emigrację, sceptycznie patrząc na nową komunistyczną Polskę. "Losy niezagubione" powstały, jak mówi sam autor "(...) aby przypomnieć Norwegom o zaangażowaniu Polski w okresie wojny, ale także by uświadomić im tragiczne losy Polski i Polaków po tym, jak wiosną 1945 r. Norwegia i pozostałe kraje demokratycznej Europy Zachodniej odzyskały po wojnie wolność." Bjørn Bratbak interesuje się losami i historią Polski od dawna - szczególnie bliski jest mu okres II wojny światowej - jest autorem wielu artykułów o Polsce i Polakach, zamieszczanych w norweskich gazetach, wydał także własnym sumptem broszurę dotyczącą niewygodnej prawdy o Katyniu. Od lat uświadamia swoich rodaków w kwestii historii Polski. Co ciekawe Bratbak publikuje także po polsku. Książka jest ciekawą publikacją, dotykającą trudnych tematów, skupia się na miejscach i osobach, które także w Polsce są traktowane po macoszemu i odsunięte w zapomnienie. Któż wie coś ponad to, że Polacy brali udział w bitwie o Narwik? Mimo ciekawej tematyki książka jest ciężka w odbiorze. A to za sprawa języka, którym jest napisana; języka sztywnego, jak z raportów. Niestety napisana jest bez polotu i lekkości, jaką potrafią zawierać prace historyczne, jest nudnawa, chaotyczna, pełna wyliczeń, powtórzeń, co wiele osób może zniechęcić. Spodziewałam się wciągającej lektury, a czytałam książkę na raty, co rzadko mi się zdarza w przypadku książek historycznych. Jednak i tak uważam książkę za wartą przeczytania. "Losy niezagubione" zawierają sporo małych ciekawostek o Polakach w Norwegii, poruszają opisami ciężkiego życia obozowego. Bratbak mocno skupił się w swojej książce na opisie losów ludzi rzuconych nad fiordy norweskie. Prześledził historię swoich bohaterów najdokładniej jak mógł, by pokazać, że każdy z nich był zwykłym człowiekiem posiadającym rodzinę, chcącym żyć w wolnym kraju, lecz zmuszonym przez wojnę podążyć inną drogą. Co gorsze, wraz z zakończeniem wojny losy wielu z tych, którzy ją przeżyli, wcale nie uległy poprawie i szukali schronienia przed nowym ładem za granicą - chociażby w Norwegii. Komu polecam tą książkę? Fanatykom, którzy mimo trudności są w stanie dostrzec walory tej książki. Tym, którzy dostrzegą, jak wiele pracy włożył autor w odszukanie swoich bohaterów, przekopanie się przez różnorakie archiwa i docenią ludzi takich jak Bratbak. Na blogu:http://zapiskispodpoduszki.blogspot.com/2013/11/losy-niezagubione-wojenne-sciezki.html