Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W walce z Japończykami na Dalekim Wschodzie szczególnie istotną rolę odgrywała dezinformacja taktyczna na wszelkich szczeblach. (...)
303. Brygada zarejestrowała odgłosy bitwy, dźwięk gąsienic czołgów, ryk pikujących samolotów, warkot silników i zgrzyty przybijających do brzegu barek desantowych...
Inne utrwalone nagrania zagłuszały nadjeżdżające czołgi albo ciężarówki odgłosami natury, posykiwaniami gadów, śpiewem cykad albo indyjską muzyką (...) Te dźwięki mają zasięg do półtora kilometra.
Arsenał 303. Brygady krył także rozmaite wybuchowe gadżety - naśladujące brzmieniem broń maszynową lub wybuchy granatów, race świetlne wybuchające z opóźnieniem, a nawet bomby, które oddawały odgłosy bitewne.
303. Brygada w swoim arsenale miała także gadżety zrzucane z samolotów, jak pintails, czyli małe bomby do oświetlania pozorowanych nocnych zrzutów spadochroniarzy. Atrapy spadochroniarzy, o połowę mniejsze od prawdziwego żołnierza, kryły symulatory umożliwiające pozorowanie strzałów z karabinu albo pistoletu maszynowego.
Były tez inne gadżety: aquaskit - wystrzeliwujące race świetlne w wodzie, herbert - udający oświetlenie jednostki pływającej, parafex - naśladujący serie z karabinu maszynowego (czterysta dwadzieścia wystrzałów) i wybuchy granatów, a także taki, który wytwarzał wrażenie roztrzaskującego się samolotu.
Biuro techniczne produkowało także różne manekiny - żołnierzy stojących, klęczących, leżących - i atrapy mułów, słoni, dział, szybowców, spitfire`ów i hurricane`ów, barek desantowych oraz urządzeń parowych i tworzących ślady kopyt grupy mułów albo ludzkich stóp.

Japończycy wielokrotnie próbowali zmylić przeciwników w powietrzu, przekazując amerykańskim pilotom błędne rozkazy w języku angielskim, na pozór pochodzące z lotniskowców. jednak zły akcent lub błędy wymowy Japończyków powodowały, że na ogół nie udawało się zmylić Amerykanów.