- ArtykułyNie żyje Alice Munro – pisarka, noblistka i mistrzyni krótkiej formyEwa Cieślik3
- ArtykułyPierwszy zwiastun drugiego sezonu „Władcy Pierścieni: Pierścieni Władzy” i nie tylkoLubimyCzytać3
- ArtykułyKocia Szajka na ratunek Reksiowi, czyli o ósmym tomie przygód futrzastych bohaterówAnna Sierant2
- ArtykułyAutorka „Girl in Pieces” odwiedzi Polskę! Kathleen Glasgow na Targach Książki i Mediów VIVELO 2024LubimyCzytać1
Kate Wilhelm
Zdobywczyni nagród Hugo i Nebula. Żona pisarza Damona Knighta. Pierwsze opowiadanie opublikowała w 1956 roku dla Fantastic. Pierwszy zbiór – The Mile - Long Spaceship w 1963 roku. Jej opowiadania były wyśmienite, niestety większość z nich trzymał w szufladzie zazdrosny i apodyktyczny mąż, a te, które publikował na łamach swoich antologii Orbit, pokazują wspaniały warsztat i wyobraźnię Kate Wilhelm. Np. The Planners przyniosło jej Nebulę. Pierwszą jej powieścią była The Clones (1965). Temat klonowania ludzi bardzo ją interesował, temu tematowi poświęcona jest jej najsłynniejsza powieść – Gdzie dawniej śpiewał ptak, która przyniosła jej nagrody Hugo i Jupitera. Jest to opowieść o izolowanej w Appalachach grupie klonów po wojnie nuklearnej. Klony w myśl naukowego projektu miały przetrwać kataklizm i stanowić przyczółek nowej ludzkości. Niestety, nie wszystko w projekcie poszło jak trzeba, zabrakło też czasu, i eksperyment dał zupełnie niespodziewane efekty.
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Żyjemy na czubku piramidy (...) Jeśli piramida popęka i skruszy się w pył, nie będziemy umieli temu zapobiec, nie zdołamy uratować nawet sie...
Żyjemy na czubku piramidy (...) Jeśli piramida popęka i skruszy się w pył, nie będziemy umieli temu zapobiec, nie zdołamy uratować nawet siebie samych. Kiedy wali się fundament, szczyt też obraca się w gruzy, niezależnie od tego, jak wysoko rozwinięte formy życia zdążyły na nim powstać. Gdy ta chwila nadejdzie, wierzchołek rozsypie się w proch razem z fundamentem. Jeśli chce się zbudować coś nowego, trzeba zaczynać od samej podstawy, a nie stawiać to na czubku budowli wznoszonej przez minione wieki.
Byli szczęśliwi, gdyż nie starczało im wyobraźni na spoglądanie w przyszłość, toteż każdy, kto usiłował ostrzec ich przed niebezpieczeństwem...
Byli szczęśliwi, gdyż nie starczało im wyobraźni na spoglądanie w przyszłość, toteż każdy, kto usiłował ostrzec ich przed niebezpieczeństwem, stawał się automatycznie wrogiem publicznym. Takim [...], który zakłócał doskonałość ich egzystencji.
1 osoba to lubiCelem naszym jest zlikwidowanie potrzeby rozmnażania drogą płciową. Dopiero wówczas będziemy w stanie planować naszą wspólną przyszłość. Jeś...
Celem naszym jest zlikwidowanie potrzeby rozmnażania drogą płciową. Dopiero wówczas będziemy w stanie planować naszą wspólną przyszłość. Jeśli potrzebni nam będą budowniczowie dróg, wyhodujemy pięćdziesiąt, nawet sto klonów przeznaczonych tylko do tej pracy, będziemy ich od dziecka uczyć budowy dróg, a potem wyślemy tam, gdzie dopełni się ich przeznaczenie. Będziemy klonować szkutników i żeglarzy, wysyłać ich na morze dla badania szlaków wędrówek ryb, które pierwsi podróżnicy wyśledzili w wodach Potomacu. Wyklonujemy setkę rolników, którzy pójdą do pracy zamiast tych, co wolą ślęczeć nad probówkami niż pielić marchewkę. Ponownie odpowiedział mu śmiech uczniów. Sam Barry także się uśmiechnął: na razie każdy, bez wyjątku, musiał odpracować swoje w polu. – Po raz pierwszy od dnia, w którym stopa ludzka dotknęła powierzchni ziemi – ciągnął Barry – nie będzie ludzi, którzy minęli się z powołaniem. – Ani geniuszy – dorzucił od niechcenia jakiś głos.
1 osoba to lubi