Co napisał(-a) Régine Deforges?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Czarne tango Pod niebem Nowogrodu A diabeł wciąż się śmieje Niebieski rower. 1939-1942 Aleja Henri Martin 101

Szukasz cytatów z książek Régine Deforges?

Cytaty z książek autora Régine Deforges

Régine Deforges

Źródło: http://www.livresse.com/Bibliotheque/deforges-regine/deforges-101martin.htm

7,2/10

Pisze książki: literatura piękna, powieść historyczna

Urodzona: 15.08.1935Zmarła: 03.04.2014

Urodzona w 1935 roku francuska pisarka, wydawca, reżyserka i dramaturg.
Jest nazywana "kapłanką francuskiej literatury erotycznej". Jej prace były cenzurowane za publikowanie "obraźliwej" treści. Deforges była pierwszą kobietą posiadającą i prowadzącą dom wydawniczy we Francji. Największą sławę przyniosła jej powieść "Niebieski rower" opublikowana w 1981 roku. Książka ta zapoczątkowała 7 częściowy cykl powieści. Na jej podstawie powstał w 2000 r. serial telewizyjny. Deforges była prezesem Société des Gens de Lettres de France i członkiem Prix Femina jury. Mieszkała w Paryżu

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1993

Czarne tango

Régine Deforges

Cykl: Niebieski rower (tom 4)

7,2 z 218 ocen

428 czytelników 18 opinii

1993

Dodaj na półkę

1992

Pod niebem Nowogrodu

Régine Deforges

6,9 z 15 ocen

72 czytelników 3 opinie

1992

Dodaj na półkę

1990

A diabeł wciąż się śmieje

Régine Deforges

Cykl: Niebieski rower (tom 3)

7,3 z 369 ocen

599 czytelników 17 opinii

1990

Dodaj na półkę

1988

Niebieski rower. 1939-1942

Régine Deforges

Cykl: Niebieski rower (tom 1)

7,1 z 569 ocen

1072 czytelników 79 opinii

1988

Dodaj na półkę

1988

Aleja Henri Martin 101

Régine Deforges

Cykl: Niebieski rower (tom 2)

7,3 z 390 ocen

611 czytelników 17 opinii

1988

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

Wszystko mnie rozprasza i pociaga, rozmieniam sie na drobne. Moja ambicja jest przyszla chwala, brak mi natomiast ambicji na co dzien. Szybk...

Wszystko mnie rozprasza i pociaga, rozmieniam sie na drobne. Moja ambicja jest przyszla chwala, brak mi natomiast ambicji na co dzien. Szybko mnie wszystko nuzy. W glebi duszy skrywam tesknote za dobrem, honorem i prawoscia, choc nigdy o te wartosci nie zabiegalem. Moja slabosc polega na tym, ze sie chelpie swoja zla reputacja. Gubi mnie wlasnie to, ze nie jestem zupelnym rozpustnikiem, za to ze jestem hojny az do przesady, najczesciej zreszta z tchorzostwa, Nigdy nie udawalem, ze jestem tylko polowicznnie cnotliwy, to znaczy tak jak w gruncie rzeczy wszyscy ludzie. Nie krylem, ze wole hulakow od hipokrytow, ktorzy utrzymuja, ze maja honor, chociaz maja go ledwie odrobine wiecej niz ja. Ni...e lubie siebie, ale zycze sobie jak najlepiej" Raphael Mahl

Régine Deforges, Niebieski rower. 1939-1942

4 osoby to lubią

Ludzie, których pożerają namiętności lub którzy toną w nerwowej szarpaninie dnia codziennego, nie stworzą żadnego dzieła, zużyją swoje życie...
Ludzie, których pożerają namiętności lub którzy toną w nerwowej szarpaninie dnia codziennego, nie stworzą żadnego dzieła, zużyją swoje życie na to, by żyć.
Régine Deforges , Niebieski rower. 1939-1942
3 osoby to lubią
Nie ma przyjaciół, są chwile przyjaźni (Jules Renard).
Régine Deforges , Aleja Henri-Martin 101. 1942-1944
2 osoby to lubią

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Czarne tango Régine Deforges

Yennefer

ocenił(a) na 62 lata temu

Podsumowanie całości - jak to ksiażka z czasów wojny, zwłaszcza tej drugiej. Najpierw jest czas przed wojną, dziwny i nerwowy, ale przepełniony zabawą, a potem żal, ból, gniew, rozpacz i bezsilność wobec okupanta i losu. Jak dostałam książkę do ręki nie słyszałam, że to plagiat PzW. Już po pierwszych 3 zdaniach miałam uczucie dejavu. Więc szybko wygooglałam sobie informacje o niej i przeczytałam z ciekawości, bo PzW to jedna z moich ulubionych książek. Plagiat jest oczywisty, różnią się tylko imiona bohaterów no i książka jest współcześniejsza, bardziej śmiała (sceny seksu grupowego itd) Niemniej książka dobra i spokojnie można przeczytać.

Przeczytaj

Aleja Henri Martin 101 Régine Deforges

Wiesława Kamińska

ocenił(a) na 81 rok temu

Druga część sagi równie piękna, a Lea Delmas rozkwita z każdą chwilą, mimo okrucieństwa wojny. Często ryzykuje własnym życiem, ale nie potrafi stać obok, gdy tyle osób wkoło znika z dnia na dzień, jako ofiary hitlerowców. Jedyną opoką są dla niej rodzinne winnice i... silne ramiona Francois Taverner. Tak, już nie Laurent zajmuje miejsce w jej sercu, a młodzieńcze zadurzenie odchodzi w niepamięć. Już zaczynam trzeci tom i zacieram ręce na jeszcze większe emocje.

Przeczytaj