Pisarz i dramaturg rosyjski, pochodzenia polskiego. Debiutował w 1918 w Odessie, biorąc udział w ożywionym podówczas ruchu literackim. Rozgłos przyniosła mu już pierwsza powieść psychologiczna Zawiść (1927, adaptacja sceniczna 1929, wydanie polskie 1959),której tematem było życie inteligencji w nowej, porewolucyjnej rzeczywistości. Podobną problematykę podjął w cyklu opowiadań Pestka wiśni (1931, wydanie polskie 1984).
W 1928 wydał groteskową, alegoryczną baśń dla dzieci Trzech grubasów (wydanie polskie 1970, polska adaptacja sceniczna 1966, także film rosyjski). Ponadto zbiór esejów Zapiski pisatiela (1931) oraz prace krytycznoliterackie i przekłady.
Książka należąca do tych, które niczym nie zachęcają do czytania. Jest to olbrzymie, ciężkie tomisko z odstraszającą okładką. Brak opisu na tylnej stronie, także nie wypada zbyt dobrze. A więc tu kończą się moje obiekcje...To jedna z najlepszych baśni jakie czytałam. Barwne postacie, wartka akcja i świetne zakończenie.
Więc widzimy kulisy wielkiej rewolucji, w kraju rządzonym przez trzech tytułowych grubasów- tyranów.Poznajemy mniej lub bardziej sympatyczne postacie, ale każda z nich odegra w tej sztuce ważną rolę. Czy jest to mała dziewczynka, czy powszechnie szanowany profesor- każde z nich jest niezbędne, aby doszło do niezwykłego finału.
Szczerze polecam zapoznać się z tą historią.