Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na Skraju - Marcin Bień Wydawnictwo - Excalibur Książkę otrzymałam za pośrednictwem klubu Recenzenta z serwisu nakanapie.pl. Dziękuję również wydawnictwu Excalibur. "Każde spotkanie może zmienić nasz cały światopogląd" Ta historia naprawdę bardzo mi się spodobała. Skłania ona do refleksji, bawi i pozytywnie nastraja. Fantastyka przestawiona w naturalny sposób, taki wręcz baśniowy. Poznaliśmy Driady, czyli Nimfy drzewne, które w literaturze bardzo rzadko się pojawiają. Możemy je sobie wyobrazić jako mieszankę wróżek oraz elfów, ale wielkością czy też charakterem są one jak ludzie. Poznając na nowo te postacie, na myśl przyszedł mi jeden wątek z serii "Niezgodna". Dokładniej to chodzi mi o frakcje życzliwości, oni też starali się żyć w takiej harmonii. Opisy tego gaju sprawiały, że nie dało się nie uśmiechnąć. Zostały też przedstawione Elfy, często są to postacie przebiegłe i mściwe. Tutaj też zachęcam do poznania historii, mimo, że nie jest ona zbyt obszerna. Bardziej można ją potraktować jako dodatek. Książka została podzielona na trzy części, które oddzielały różne etapy życia naszego bohatera Ristana. Mimo tego, że akcja momentami zwalnia, to nie można się nudzić. Tym bardziej, że ostatnia część dostarcza nam wiele akcji i emocji. Pierwsza część szła mi trochę opornie, bo zawsze jak są wątki wypraw i walk, to po prostu ciężko jest mi się wczuć w taki klimat. Historia tak naprawdę zaczęła mnie wciągać od drugiej części. Pragnę tutaj pochwalić grafików, bo ich ilustracje są wręcz genialne. Każda jedna to efekt WOW, bo zarówno te w środku książki, jak i te okładkowe, oraz tzn. skrzydełka. Najbardziej spodobały mi się te z lasem i ogniskiem. Cała historia została napisana z kilku perspektyw. Nie mniej, więcej mają tu do powiedzenia Risten i ILyanna. To historia o nich i ich zmianach postrzegania świata. Wątek miłosny został przedstawiony w delikatny i wyjątkowo subtelny sposób. Miłość była jednocześnie naturalna i magiczna. Miłość nie zna słowa inność. Oprócz tego została nam przedstawiona odwieczna zagadka, która jest nadal jedną wielką niewiadomą, czyli ludzki umysł. Trauma... Niestety w wyniku ciężkich przeżyć jest to obecnie co raz częstsze zjawisko. To tylko utwierdza nas w przekonaniu jaki potrafi być umysł, który jak cierpi, to włącza blokady. Niestety, one nie raz ujawniają się, a wręcz pękają w najmniej spodziewanym momencie. Risten, to on jest tutaj najważniejszą postacią. Poznajemy go na wskroś, czyli jego życie, rozterki, tajemnice i postrzeganie świata. ILyanna - to kobieta, której nie w sposób nie polubić. Mogliśmy ją poznać głównie z poziomu punktu widzenia głównego bohatera, a także jej samej, oraz innych. Ona zawsze różniła się od swoich sióstr... Miała w sobie więcej empatii, delikatności, czy też tą dozę dzikości. To właśnie ją najbardziej polubiłam. Jeśli lubicie emocjonujące historie z dawką sarkazmu, to ta książka z całą pewnością się Wam spodoba. Gorąco polecam. Ja natomiast już nie mogę się doczekać kontynuacji tej historii. Czy ta miłość będzie trwała? Tego już dowiemy się w kolejnej części, czyli kontynuacji tej ciekawej opowieści. Jestem bardzo ciekawa co też ciekawego autor dla nas przygotował?! Moja ocena 10/10 Cytaty z książki: "[...] - Jak rozsupłałeś ten trzos, Risten, i uchyliłeś jego zawartość, aż mi zabrakło na chwilę języka w gębie. - Szkoda, że ten wyjątkowy moment nie mógł trwać dłużej- wtrąciła Buźka. [...] " "[...] Bo żeby własne zdanie mieć, to trzeba trochę pomyśleć. No i cóż - westchnął - dla wielu to za wysokie wymagania. [...]" "[...]-Jesteś zdecydowanie za skromny - odparł książę, sięgając po swój kielich z winem. - Dobrze gdy człowiek nie chełpi się nadmiernie swoimi czynami. Jednak słusznie jest znać swoją wartość i ją cenić, również przed innymi. [...]" "W spojrzeniach ich obojga było coś szczególnego - błysk, lśniący niczym gwiazda na dalekim firmamencie nieba. Może i niewielki, lecz skrzący się wyraźnie." "To, że żadna religia nie znalazła u niego przekonania, nie czyniło z niego człowieka cynicznego, czy pozbawionego jakichkolwiek wartości i skrupułów. " " - Ironia i szyderstwo, mimo wskazywania na inteligencję osoby z nich korzystającej, wcale nie muszą być najlepszym rozwiązaniem, a wręcz mogą być złym i szkodliwym. Potrafią skrywać prawdziwe myśli i potrzeby tego, który się za nimi chowa"