cytaty z książek autora "Radosław Stopka"
Przecież to głupie, żeby zakochać się w kimś, kogo się na oczy nie widziało? To wręcz chore, myślał. Ale co w tym złego? Co takiego złego robił? Rozmawiał z drugą pokrewną duszą, nawet dobrze im się gadało. Może właśnie dzięki temu miał szansę ją poznać. Czy mogło pojawić się coś więcej?
..chyba nie ma brzydkich kobiet ani brzydkich mężczyzn. Wydaje mi się, że w każdym człowieku jest jakieś piękno. Tylko potrzeba odpowiedniej osoby, żeby to piękno dostrzec.
Mimo wszystkich trudów codziennego życia miłość jest
sensem wszystkiego.
Można przetrwać wszystko dla miłości i z miłości. Kiedy człowiek jest zakochany, wszystkie
inne przyziemne troski przestają mieć znaczenie. Energia, która się w nas wtedy pojawia, jest nie do opisania.
Jeśli ktoś napisze, że pierwszy pocałunek, pierwsza miłość jest jak uderzenie pioruna, to pewnie będzie miał po
części rację, ale ja i tak powiedziałbym, że to za mało.
Nie ma słów, żeby opisać prawdziwą miłość i moment
zakochania się.
To jak wygrać na loterii, a zaraz potem zginąć w wypadku samochodowym – pomyślał.
– Myślę, że nie można żyć umiarkowanie. To by było jakieś chore.
Nie można umiarkowanie iść przed życie. Nie chciałbym umiarkowanie się uczyć, pracować albo przyjaźnić z ludźmi. Co to w ogóle mogłoby znaczyć przyjaźnić się umiarkowanie? Rozmawiać z kimś na pół gwizdka, udając kogoś innego i robiąc tak, żeby nie zaangażować się w żaden
sposób w relacje z drugim człowiekiem?
– Czy da się kogoś kochać, a jednocześnie się nie angażować, bojąc się
uczucia albo odrzucenia? Myślę też o sytuacjach, kiedy żyjemy z kimś,
ale nie angażujemy całych sił w to wszystko.
Czy Weronika chciała mu jakoś pokazać, że boi się zaryzykować? Czy też była taką
samą poranioną dusza jak on? Ile jeszcze masek zdejmie, zanim pozna ją
naprawdę?