Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...przeszłość niekiedy lubi wdzierać się w teraźniejszość, żeby pokazać, 'kto tu rządzi' i ze wszystko nie jest takie proste, jakby się wydawało. Przeszłość, jak ogromny parszywie spakowany plecak, który jakiś idiota przyczepił do ciebie tak, że za cholerę nie zdejmiesz go bez pomocy kogoś drugiego. Ten drugi 0 to Twój przyjaciel - Śmierć.

Żałośnie byłoby czuć się ideałem dla siebie samej.

Kiedy złościsz się na siebie, inni drażnią cię bardziej niż zwykle.

Granica ryzyka zawsze dodaje taniej adrenaliny.

Długotrwałe niespanie rozmywa kontury rzeczywistości, daje rzeczom niespodziewany posmak i nieoczekiwane nazwy. Ludzie wydają się słabo znajomymi i przenikliwie pięknymi. Najbliżsi stają się bezkształtnym tłem.

Właściwie każda kobieta ryzykuje niebezpieczeństwo bycia kryształowym wazonikiem do napełniania przez mężczyznę.

Porozrzucaj szminki, niech wszystko tak zostanie...

Kiedy kogoś kochasz, to czy chcesz, czy nie, przejmujesz się nim. Masz po prostu chore rezonatory na tego człowieka.

Człowiekowi jest zbyt ciężko uporać się z warunkami idealnego zaspokojenia wszystkich potrzeb. Muszą być jakieś zobowiązania i codzienność - wtedy czujesz się potrzebny.

Bezsenność. Mała dawka co rano. Kilka centymetrów sześciennych kofeiny w żyłę i twoja blada twarz szczerzy się do ciebie z lustra, które jest naprzeciwko łóżka, codziennie, za każdym razem.

Bieda w żaden sposób nie usprawiedliwia braku kultury.

Dupki są jednakowe z definicji.