Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy żyjemy w pamięci innych, to nie umieramy.

(...) ból wymaga, by najpierw go pokonać, a potem zrozumieć.

Nawet to najgorsze, co potrafili sobie zrobić ludzie, nie ostudziło wiary Corrigana. Może był naiwny, ale nie przejmował się tym,twierdził, że woli umrzeć z sercem na dłoni, niż stać się jeszcze jednym cynikiem.

To się nie skończy, dopóki nie zaczniemy rozmawiać.

Najszlachetniejszym dżihadem jest podbicie siebie samego.

(...) co nam pozostaje poza nadzieją? Co innego mielibyśmy zrobić? Odejść, zabić się, pozabijać się nawzajem?

Musimy się nauczyć, jak się dzielić tym krajem, bo inaczej będziemy go dzielić w grobach.

Policzalna nieskończoność to najprostsza forma nieskończoności. Zacząwszy od zera, możemy dowolnie długo podawać coraz większe liczby naturalne, i choć będzie to trwać wiecznie, możliwe jest dojście do każdej istniejącej liczby w skończonym odcinku czasu.

Tutaj geografia przesądza o wszystkim.

Śmierć przez utonięcie, śmierć od ugryzienia węża, śmierć od pocisku moździerzowego, [...], śmierć przez Wietnamców, śmierć przez podpis, śmierć przez milczenie, śmierć z przyczyn naturalnych. Głupi, niekończący się katalog śmierci. Ale śmierć z powodu chodzenia po linie? Śmierć w trakcie występu? Do tego się wszystko sprowadzało. Niedbałe potraktowanie własnego ciała. Marionetkowość tego wszystkiego. Krokiem Charliego Chaplina wkracza jak haker w jej poranek. Jak śmie robić to z własnym ciałem? Ciskając swoje życie każdemu w twarz? Czyniąc tak tanim ciało jej syna?

Na wewnętrznej stronie drzwi jego chaty był napis: NIKT NIE UPADA POŁOWICZNIE.

Gdyby Abir nie zginęła, nie trzeba by było o niej pamiętać. Jej brak stał się zatem jej obecnością.

Została postrzelona w tył głowy. Kupiła sobie cukierka. Najdroższego na świecie.

Równość. Czemu nie? Czy to wizja bardziej szalona od kradzieży? Od mordowania?

Nie pozwólcie, by gałązka wypadła mi z dłoni.

Pocieszał się faktem, że kiedy dokładnie wpatrzysz się w ciemność w prawdziwym świecie, możesz natknąć się na światło, niedoskonałe i słabe, ale jednak światło. Po prostu pragnął, żeby na świecie było lepiej, i miał zwyczaj żywić taką nadzieję.

Jeśli podzielić śmierć przez życie, otrzyma się okrąg.

Wybaczyć, lecz nie szukać usprawiedliwień.

Prawda jest taka, że nie da się zrobić czegoś takiego jak humanitarna okupacja. Coś takiego po prostu nie istnieje. Nie ma prawa istnieć. Tu chodzi o kontrolę. Może musimy poczekać, aż cena pokoju stanie się tak wysoka, że ludzie to zrozumieją. Może to się nie skończy, dopóki ta cena nie przeważy dawnych korzyści.

Żaden lud nie może sprawować władzy nad innym ludem i żyć w bezpieczeństwie i pokoju.