cytaty z książek autora "Zbigniew Mentzel"
Odkąd Duch zstąpił i odnowił oblicze ziemi – tej ziemi – odkąd komuniści stracili władzę, odkąd runęły mury i rozpadło się imperium, ogłaszane co roku zmiany czasu nie miały już dla mnie znaczeń, które kiedyś nadawałem im z dziecinną naiwnością.
- Co się z nią mogło dalej stać?
- Z kim?
- Jak to z kim? Z M a d a m e! Pan Czesław wyciągnął spod kontuaru głośna powieść pisarza, który się u niego stołował. Na okładce mignął mi znajomy obraz Picassa - Jacqueline z podkulonymi nogami.
-Autora musi pan zapytać! Był już dzisiaj u pana?
- Ostatnio przychodzi coraz później.
Zamówiłem zacierkową, filet z mintaja bez ziemniaków i surówkę z kiszonej kapusty.
Gdyby poprosiła, abym po polsku powiedział jej, kim jestem i czym pragnę zostać – milczałbym albo zbył ją jakimś żartem, i pomyślałem, że jeśli nie potrafię mówić o tym językiem własnym, nie mam po co uczyć się języków obcych.
Mówiłem językiem ojczystym, a jednak… jednak jakbym mówił wszystkimi językami świata.