Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Agathe" to oszczędna proza i choć lubię ten typ literatury, jakoś brakowało mi tu głębszego przesłania, jakiejś nauki, morału. Mamy tu psychiatrę, który odlicza wizyty pacjentów do emerytury. Z jednej strony już nie może się jej doczekać, ale z drugiej jego praktyka lekarska wypełnia całe jego życie, nie ma innych zainteresowań, pozostanie mu tylko pustka. Ten bezsens życia widać także w jego pracy, bo nie angażuje się zbytnio podczas terapii. Dopiero pojawienie się Agathe zmienia coś w jego nastawieniu. Książka zanim na dobre się rozwinie, już się kończy, jak dla mnie jest jednak zbyt oszczędna w wydarzenia czy opisy, dlatego mam mieszane uczucia.