Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moja pierwsza książka Zoey Draven i jestem nią zachwycona. To był intensywny, gotycki romans sci-fi z bohaterem alfa i unikalną obcą kulturą. Budowanie świata jest niesamowicie wciągające i bardzo rozbudowane. Zwykle, gdy wybierasz ten gatunek, jest więcej romansu niż fabuły. Chociaż w tej książce jest dużo romansu, jest ono budowane powolnie i stopniowo. Cudowne jest też to, jak ta para uczy się siebie nawzajem. To romans science-fiction od wrogów do kochanków z zaaranżowanym małżeństwem i silnym motywem zemsty. To miało pasję, chemię i mnóstwo pierwotnych zachowań. Bardzo podobała mi się początkowa sytuacja Azura i Gemmy, a ewolucja od wrogów do kochanków wydawała się autentyczna i wiarygodna. W tym przypadku grzechy ojca zostały dosłownie odziedziczone przez najstarszą córkę Hara i to właśnie przeszłe działania jej ojca stawiają Gemmę na celowniku jej męża. Nie rozumiejąc, dlaczego Azur wydaje się jej tak bardzo nienawidzić, Gemma próbuje to jak najlepiej wykorzystać. Ale intensywny pociąg, który odczuwa, zwłaszcza gdy jej mąż ucztuje na jej krwi, jest czymś, czego Gemma nigdy się nie spodziewała. Podobnie Azur walczy ze swoimi równie intensywnie rozwijającymi się uczuciami, ponieważ bratnia krew powinna być prezentem, ale z przysięgą zemsty, którą już obiecał, znalazł się miedzy młotem, a kowadłem. Podobało mi się, że Gemma miała kręgosłup. Początkowo trochę się martwiłam, biorąc pod uwagę to, jak pozwalała się traktować/wykorzystywać przez swoją rodzinę, ale wkrótce stało się jasne, że była kimś więcej niż tylko przeciwnikiem dla Azura. Podobało mi się, jak Azur się zmieniał i chociaż zaczął ich związek z zemstą i nienawiścią oraz zachowywał się w sposób okrutny wobec kogoś całkowicie niewinnego, udaje mu się to całkowicie naprawić i był oddany i troskliwy wobec Gemmy i jej sióstr oraz przyjaciółki. Czekam na kontynuację tej serii.