Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nienawidzisz ludzi, bo boisz się ich, prawda? Zawsze się ich bałeś, od małego. Wolałeś siedzieć przy lampie i czytać. Robiłeś to już 30 lat temu i robisz to nadal. Chowasz się za okładkami książek.

(...) Uważamy, że wiemy o kimś wszystko, co tylko można wiedzieć, tylko dlatego, że często go spotykamy, albo dlatego,że łączą nas z tą osobą silne więzy emocjonalne.

Czasem sobie myślę,że każdego z nas chwilami ogarnia szaleństwo.

Niewiele wiemy o innych ludziach... Przecież właściwie niewiele wiemy o nas samych!

Muzyka jest po to, by się nią dzielić.

Czasem jednak, jeśli chcesz dotrzeć na szczyt, musisz zejść najpierw w piekielne otchłanie.

Tak będzie lepiej. Czasem wszystko układa się zupełnie inaczej, niż tego chcemy. (...) Musiał wycierpieć dużo więcej niż któreś z nas. W pewnym sensie potrafię go zrozumieć. Nikt z nas nie jest tak naprawdę w pełni normalny.

Przeszłość przypominała już tylko zły sen, złudzenie.

Coś się kryło za tymi poprawnymi manierami i przyjacielskim uśmiechem, i nareszcie pojęła co to jest. Agresja.

Cogito ergo sum. Myślę, więc jestem - czym? Rozumną istotą? Człowiek nie jest rozumny, tego jednego nauczyło go doświadczenie. Człowiek żyje instynktownie i intuicyjnie, on sam nie należy do wyjątków. Wykształcenie dało mu głównie wyszukane słownictwo. Nie potrafi uleczyć sam siebie, bo sam siebie nie zna. Świadomość jest wszystkim, co się posiada, a i to ulotne zjawisko. Tracimy ją we śnie, zmieniamy za pomocą narkotyków, zakłócamy wskutek emocjonalnych reakcji, zatracamy kompletnie, kiedy jakieś silniejsze moce w nas samych zaczynają nas obezwładniać. Świadomość jest jak tafla szkła w oknie - słabą ochroną przed kłębiącą się na zewnątrz mgłą. A mgła jest tam zawsze, niezmiennie i czeka.

To, że ktoś mieszka w małym miasteczku, nie znaczy, że nie może interesować się muzyką, literaturą, sztuką. Dzięki temu nigdy się nie nudzę.

Słuchaj, nie ma ludzi doskonałych. Wszyscy jesteśmy omylni. Czy nie to mówimy naszym pacjentom? Nie można iść przez życie, obwiniając siebie za nieświadomie popełnione błędy. Chodzi jednak o to, że nikt z nas (...) nie mógł przewidzieć, co się stanie. Jedyna rzecz, którą można nam zarzucić, wszystkim razem i każdemu z osobna, to brak nieomylności."
"Piekło nie zna takiej furii jak wzgardzona kobieta.

Czym jest wyobraźnia i jak ją odróżnić od zwykłych myśli? I czy nie jest równie właściwym sposobem odczytywania rzeczywistości, jak odczuwanie zmysłami?

Agresja przypomina wirus, staje się epidemią, ogarnia powoli cały świat i być może nie ma na nią lekarstwa.

- Szuka pani noclegu?

Mary odetchnęła z ulgą, gdy ujrzała pełną twarz mężczyzny w okularach i usłyszała miękki, niepewny głos. Tu nic złego jej nie spotka.