Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zagraniczni czytelnicy niemal jednogłośnie zachwycają się “Six Stories” Matta Wesolowskiego. Przeczytałam i teraz i ja dołączam do entuzjastów tego tytułu. A z początku podchodziłam do tej książki sceptycznie - zupełnie nie byłam przekonana do formy i to aż tak bardzo, że wątpiłam czy uda mi się przebrnąć przez całość. Bo o ile podcasty słuchać jak najbardziej lubię tak podcast w formie literackiej - sądziłam, że to zupełnie nie moja bajka. No i byłam w błędzie! W “Six Stories” za pomocą sześciu wywiadów z sześcioma różnymi osobami wraz z prowadzącym wracamy do nierozwiązanej sprawy morderstwa piętnastolatka sprzed 20 lat. To co zaczyna się jako typowy kryminał bardzo szybko przeradza się w pełnokrwisty rasowy horror z tajemniczym nie wiadomo czy realnie istniejącym czy będącym jedynie creepypastą morderczym stworem zamieszkującym gęste, mroczne lasy północnej Anglii. Przez zastosowaną przez autora formę podcastu z góry założyłam, że książka niczym scenariusz będzie składać się wyłącznie z dialogów - co nie ukrywam - zbytnio by mi się nie podobało. Na szczęście byłam w błędzie - wywiady z powiązanymi ze sprawą osobami przeplatają się przy pomocy wtrąceń prowadzącego zza mikrofonu z fragmentami opisowymi. I muszę przyznać, że w takiej formie czytało mi się to wszystko fantastycznie - idealnie wyważone były proporcje pomiędzy częściami “dialogowymi” i fabularnymi. Sama historia pełna jest niespodziewanych zwrotów akcji i nie ma tu ani chwili na nudę! Czytało mi się błyskawicznie - a to dlatego, że tak wciągnęła i zaintrygowała mnie zagadka morderstwa i byłam niesamowicie ciekawa zakończenia i rozwiązania sprawy, bo sama - pomimo wielu poszlak - przewidzieć go nie potrafiłam. “Six Stories” to pierwsza książka z “podcastowej” serii o tym samym tytule i ja już nie mogę się doczekać kiedy kolejne tomy trafią na moją półkę. Zupełnie nie spodziewałam się, że ta niepozorna książka dostarczy mi tyle rozrywki i okaże się jednym z lepszych horrorów przeczytanych w ostatnich latach. Nie ściemniam - czytając po zmroku były momenty, że cieszyłam się, że nie jestem akurat sama w domu. https://romy-czyta.blogspot.com https://www.instagram.com/romyczyta