Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Społeczeństwo, dla którego powierzchowność jest ważniejsza od treści, nigdy nie stanie się społeczeństwem zwartym ani zrównoważonym. [...] Chyba, że rozliczymy się z kulturą, która zabrania nam mówić o tym, jak się naprawdę czujemy, i o tym, co przez dziesięciolecia i stulecia postanowiliśmy ignorować i zamiatać pod dywan.

Świat jest jak karuzela, która kręci się w coraz szybszym tempie. Szybciej i szybciej.
Ale gdzie leży granica tej prędkości? Czy kiedykolwiek osiągniemy punkt krytyczny, w którym nie będziemy mogli udawać, że nie dostrzegamy tych, którzy nie mogą wytrzymać tempa i przewracają się w biegu?

Otaczający nas świat znajduje się w coraz gorszej kondycji. [...]
Tak jak wiele osób z naszego otoczenia.
Ludzie załamani, którzy nie mogą się podnieść. Nasi przyjaciele.
To ci, którzy nie wytrzymali tempa.
To ci, którzy nie umieli dopasować się do obowiązującego wzorca. [...]
To ci, którzy nie zmieścili się w statystykach.
Oni żyją w prawdziwej symbiozie z naszą planetą, chociaż jest to inny rodzaj symbiozy od tej, o której zazwyczaj mówimy. [...]
Chodzi tu o zupełnie inny rodzaj harmonii: o wypalonych ludziach, na wypalonej planecie.