Monika M.

Ależ to była strata czasu. Prostacko i wulgarnie, dość ogólnikowo opisane wybrane dzieje pewnej prostytutki, która sama siebie uważała za "towar luksusowy". Książka to raczej opowieść oparta na stereotypach, legendach miejskich, wymysłach, marzeniach i chwytliwych hasłach, które pozornie mają szokować. Początkowo mnie to żenowało, po krótkim czasie zwyczajnie nudziło. Proszę nie sugerować się okładką i napisem "Kulisy sekskorupcji w wielkim biznesie". Nic dalszego od prawdy! Wszystkie rozdziały są napisane na jedno kopyto, w ten deseń: "W pewnej europejskiej stolicy poznałam biznesmena, nazwijmy go Iks, który działał w pewnej branży, o której nie mogę powiedzieć, i miał powiązania z bardzo znanym politykiem, nazwijmy go Igrek. Obaj byli wpływowi i obracali ogromnymi pieniędzmi". Wszystkie historie są tak skonstruowane: ktoś, gdzieś, kiedyś, coś i z kimś. Same ogólniki, żadnych konkretów. Po tym nudnym wstępie następowały opisy kopulacji z poszczególnymi panami (i paniami, ale rzadziej). Bohaterami byli też aktorzy, finansiści, arabscy książęta i księża. Ile w tym prawdy? Książka jest tak napisana, że nie broni się wiarygodnością. Jeśli na to nałożyć skrajny egocentryzm autorki-nimfomanki (do czego sama się przyznaje),która uważa się za ósmy cud świata i wielokrotnie przyznaje do kłamstw, manipulacji i nazywa się wprost psychopatką, to dla mnie są to bajeczki wyssane z palca. Może jakiś ghostwriter zebrał relacje kilku, kilkunastu prostytutek, dołożył tonę fantazji i tanich, kiczowatych chwytów i stworzył książkę, która miała być kontrowersyjna (a dzięki temu - pokupna)? Tak czy siak - nie udało się. Beznadzieja, dno, muł i wodorosty.