Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo lubię słuchowiska. Lubię literaturę science fiction. I zawsze ryczę ze śmiechu na ”Seksmisji”. Więc jak mi zareklamowano „Dwa Jeden Zero” jako super produkcję science fiction i to pierwszą polską komedię tego typu po „Seksmisji”, to nawet nieco obciachowa wizytówka okładkowa tego utworu nie zniechęciła mnie do sięgnięcia po to nagranie. Po wysłuchaniu „Dwa Jeden Zero” uczucia mam raczej mieszane. Nie ma wątpliwości, że realizacja słuchowiska jest na wysokim poziomie i aktorzy biorący w nim udział są świetni. Historia jest w miarę prosta: oto mamy rok 2549. Młodzi małżonkowie wyruszają w podróż poślubną…statkiem kosmicznym, bo podróż jest międzygalaktyczna, a młoda żona to aplikacja miłosna. Małżonek jest człowiekiem z krwi i kości, z całym wachlarzem wad charakterystycznych dla tego gatunku. Oboje ukrywają jakieś brudne sekreciki, co w połączeniu z absurdalnymi przygodami bardzo gmatwa akcję. Bez dwóch zdań – to słuchowisko jest pastiszem, w którym scenarzyści wymiąchali mnóstwo motywów z klasyki SF i dorzucili wiele nawiązań do popkultury. Ta gmatwanina bywa momentami nazbyt absurdalna i we mnie budziła pewną konsternację. Poruszane są ważne problemy dotyczące budowania poprawnych relacji w związku, ale trudno to docenić, gdy w tle przemyka gadający gołąb. Jak na super produkcję, to trochę za mało efektów „wow”, choć zakończenie faktycznie błysło niczym neon nad burdelem. Nie zachwyciłam się, ale też nie wynudziłam. A realizacja od strony technicznej jest naprawdę super!