Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zbiór opowiadań grozy, których wspólnym mianownikiem jest to, że żadne z nich nie dzieje się współcześnie. Dominują czasy szlachty, dworków, karczm oraz pojedynków na szable. Wiele opowiadań ma miejsce w leśnej scenerii. Las jest wszechobecny. Z elementów nadnaturalnych wiodą prym duchy. Choć można w „Przekleństwie” spotkać też wilkołaki, czarowników czy pogańskiego kapłana, który rzucając złe uroki, stara się chronić litewskie ziemie przed chrystianizacją. W tekstach bez elementów paranormalnych najczęściej zło jest czynione przez człowieka innym ludziom. Sporo tu niegodziwości. Wszystkie opowiadania są mniej więcej tej samej długości. Historie są dość konkretne, bez uciekania w metafory czy oniryzm (co mnie akurat bardzo cieszy). Dużo jest w tym zbiorze scen walk oraz różnego rodzaju potyczek. Nie jestem w stanie wskazać opowiadań, które jakoś szczególnie przypadły mi do gustu. Wszystkie teksty utrzymują dobry poziom i mają zbliżony nastrój. Widać, że „Przekleństwo” jest przemyślanym zbiorem i autor zadbał, aby nie trafiły do niego historie znacząco odbiegające tematycznie od innych. Jest to niewątpliwą zaletą tej książki. Ewidentną wadą jest za to korekta. Zdecydowanie za mało jest przecinków w tej publikacji. Podsumowując, myślę, że „Przekleństwo” może zadowolić miłośników historycznych klimatów. Jeśli zaś chodzi o czytelników szeroko rozumianej grozy, to sądzę, że warto by było, gdyby odkryli twórczość autora. Pisarz jest właściwie nieznany, ale godny uwagi. Jeśli ktoś chciałby przeczytać „Przekleństwo”, to książkę można nabyć na stronie internetowej autora.