Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kochamy koty miłością tak czystą i wdzięczną, jaką nie obdarzamy swoich małżonków, rodziców czy nawet dzieci. Ludzie są zwyczajnie zbyt skomplikowani, by kochać tak prosto, jak prosto kochamy koty.

Starsi ludzie często mówią wyłącznie o swoich dolegliwościach - powiedziała Karsh. - Jeśli jednak wezmą sobie kota, zaczynają mówić o nim.

Ich życie trwa krócej niż nasze. Jesteśmy jego świadkami od początku do końca, zresztą nie tylko świadkami, lecz także UCZESTNIKAMI, od nadania imienia do poznania, od zadziwienia do ukochania, pełen łuk, wtedy – teraz – i znowu. Możemy – musimy! – próbować być dla nich dobrzy. „W czynieniu dobrze nie ustawajmy”[3] – napisał święty Paweł w liście do Galatów. Każdego dnia swojego życia kotek, a potem dorosły kot, którym się stanie, będzie nam wynagradzać nasze starania.

Najnowsze badania dowodzą, że w mózgach ludzi i kotów znajdują się uderzająco podobne struktury odpowiedzialne za emocje i że dźwięki wydawane przez koty mają swoje źródło właśnie w tych rejonach.

Ktoś troszczył się o te koty, kochał je oraz był im życzliwy, a teraz tę miłującą dobroć przekazują dalej i cały czas wynagradzają nią swoich opiekunów – obdarowują ich spokojem, który rodzi się w kocie jako reakcja na miłość kwitnącą między gatunkami. Coraz więcej kotów ma to szczęście, że wzrasta w atmosferze dobroci i czułości – ale czy ludzie podzielą się ze swymi pobratymcami ową miłującą dobrocią, która łączy ich z kotami?