Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Teksty wprowadzające w sprawy polskiej mniejszości narodowej na Białorusi, Ukrainie, Litwie i Łotwie. Rozpoczynają się wstępem historycznym, później omawiany jest stan współczesny, na koniec są wnioski i rekomendacje. Teksty oczywiście są nierówne, bo piszą je różni autorzy – mnie najbardziej interesował ten o Białorusi, który też jest bodaj najbardziej rozbudowany, acz najlepiej wypada tekst o Polakach na Łotwie, o których zresztą najrzadziej się u nas mówi. Najsłabszy i najbardziej uwikłany w „prometeizm” jest, jak można się domyśleć – tekst o mniejszości polskiej na Ukrainie. Trochę zniesmacza, że Polaków pozostałych poza naszą obecną wschodnią granicą nazywa się „Polonią” - tak jakby wyjechali na zmywak gdzieś do Londynu. O Polskim Kraju Narodowo-Terytorialnym w tekście o Litwie i o ludobójstwie wołyńsko-małopolskim w tekście o Ukrainie jest „aż” po jednym zdaniu. Generalnie jednak, jako wprowadzenie w tematykę – dla nabycia ogólnej w niej orientacji – tomik się sprawdza.