Jesteśmy społecznością, która kocha książki

bardziejlubieksiazki.pl Przetrwałam to 15 wywiadów, opowieści kobiet, które przeżyły sytuacje graniczne – opowiadają o tym, jak udało im się przetrwać i z czym musiały zmagać się później. Nie są to opowieści jedynie o czasie spędzonym w obozie, o czasie opresji. To pełne, zamknięte historie – od urodzenia, wychowania, domu, szkoły. To również był zamysł osób pracujących nad tymi materiałami – by pokazać je nie tylko przez pryzmat cierpienia. Moim zdaniem bardzo słuszny – nie chodzi tu przecież o wyolbrzymienie cierpień czy pokazywanie jedynie dramatu. A może inaczej – właśnie ten dramat jest jeszcze zwielokrotniony i podkreślony przez znajomość życia bohaterek. Poznajemy je, jesteśmy w stanie je polubić, widzimy, że to często zwykłe dziewczyny, młode osoby, takie jak my sami czy nasi znajomi. Osoby, które różnią się od nas jedynie tym, że żyły w nieodpowiednim czasie w nieodpowiednim miejscu. Czy rodzi się w głowie czytelnika myśl, co ja bym zrobił na ich miejscu? Jestem pewna, że tak. Ja niejednokrotnie łapałam taką myśl w głowie, ale nigdy nie odważyłam się zatrzymać przy niej dłużej i spróbować na nią odpowiedzieć. I mam nadzieję, że nigdy nie będę musiała tego robić. W książce znajdziemy opowieści kobiet, które przeżyły niemieckie obozy koncentracyjne, pracę przymusową, sowieckie łagry, zesłanie oraz więzienia w stalinowskiej Polsce. Poza oczywistą wartością historyczno-poznawczą, ta książka daje czytelnikowi coś jeszcze. Zostawia w nim wiele emocji, często sprzecznych. Choć znamy historię, perspektywa się zmienia, kiedy ktoś nam opowiada o swoim życiu i o tym, co się w nim wydarzyło. Pojawia się niedowierzanie – po pierwsze z powodu tego, że rzeczy, o których kobiety opowiadają naprawdę miały miejsce, a po drugie – że one to przetrwały. Rzeczy, które nie miały prawa się wydarzyć i ludzie, którzy są ich świadkami – to wstrząsające połączenie, które żadnego czytelnika nie pozostawi obojętnym. Warto zwrócić również uwagę na wydanie – jest bogato ilustrowane (te zdjęcia!),jakość jest doskonała, a do książki dołączona jest płyta CD, na której na której między innymi możemy posłuchać nagrań wypowiedzi bohaterek. Robi to kolosalne wrażenie. Podsumowując – bardzo podziwiam tych ludzi, którzy chcą dawać świadectwo tego, co się wydarzyło, mimo że bardzo często są to trudne wspomnienia. Podziwiam też tych, którzy docierali do tych ludzi i nagrywali ich rozmowy – niejednokrotnie te opowieści byłyby stracone, gdyby nie ten projekt. Warto i trzeba czytać!