Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czemu tak tendencyjnie przerysowana, wszyscy po "złej" stronie są głupi, prymitywni, bez gustu, pozują , grają, udają - ogólnie typy spod ciemnej gwiazdy, których można deprecjonować do gorszej kategorii. Nie znają trendów mody ani innych rzeczy właściwych dobrej inteligencji, nic nie umieją (choć jednak oceny psychologów kwalifikujących do służby w aparacie przymusu akurat są traktowane jako miarodajne, prawidłowe; albo wątki mające podkreślać wstrętny charakter działania "tych" szpiegów, "czerwonych" momentami mimowoli obejmują także szpiegów nieczerwonych - cóż, szlachetnego szpiegowania nie ma, nie było i nie będzie). Wszyscy jak spod jednej sztancy biją i znęcają się nad swymi ofiarami w sposób sugerujący, że niewiele trzeba by je z przyjemnością uśmiercano. Po drugiej stronie zaś sami ideowcy, z hasłem "śmierć czerwonym", gotowi oddać życie dla tej sprawy. Trochę przejaskrawiony, jakby sprowokowany przez kreacje autora. Jednak będąc dość niskim obserwatorem tamtych zdarzeń takich skrajności, zarówno po jednej jak i drugiej stronie widziałem niewiele. W masie wszyscy szukali sposobu by urządzić sobie życie w istniejących realiach, owych ideowców nie widziałem aż do dorosłego życia (kiedy to pojawili się jako prawie normalna pozycja polityczna). Ci "czerwoni", ci szeregowi , wcale nie stawiali sobie za cel masowego gnębienia wszystkich dookoła, generalnie postawy parszywe to były - bardzo dramatyczne i przykre, godne zdecydowanego potępienia - ale jednak wyjątki. Trochę szkoda, że tytuł przyjął jakże modną obecnie konwencję ocen kategorycznych: czarne - białe podczas gdy rzeczywistość była zdecydowanie bardziej wielobarwna