Najnowsze artykuły
ArtykułyCzytamy w weekend. 20 września 2024
286
Artykuły„Niektórzy chcą postępować właściwie, a inni nie” – rozmowa z autorką powieści „Prawda czy wyzwanie”
2
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Śnieżka musi umrzeć“ Nele Neuhaus16
ArtykułyKonkurs: Wygraj bilety na film „Rzeczy niezbędne” z Katarzyną Warnke i Dagmarą Domińczyk5
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2015
2013
Edytorstwo źródeł - ograniczenia i perspektywy Adam Perłakowski 
Odnoszę wrażenie, że książka mogłaby być napisana nie tylko w latach nastych XXI w., ale równie dobrze ze dwadzieścia kilka lat temu. Clue ograniczeń i perspektyw w prezentowanej tu optyce pozostaje niezmiennie: za dużo źródeł, za mało czasu i chęci. Nie oznacza to, że nie czytelnik nie znajdzie tu nic wartościowego: niniejszy zbiór zamyka najlepszy z całego tomu tekst Huberta Łaszkiewicza o wpływie nowej metodologii na badania źródłoznawcze, w mniejszym chyba jednak stopniu na edycje źródłowe, niemniej ten temat też jest poruszony. Mam wrażenie, że edytorzy skupieni są na niewystarczającej już metodzie edycji, jaką jest wyłącznie druk. Praktycznie brak refleksji nad obecnymi możliwościami - ale i zagrożeniami - wydawniczymi, jakie niesie technologia i informatyzacja społeczeństwa (wśród których historycy jednak chyba są w ogonie); o takich możliwościach wspomina się jedynie na marginesie ogólnych rozważań. Dlatego też - chociaż artykuły zawarte w tomie są poprawne warsztatowo i przedstawiają aktualny stan badań - niezbyt wysoka ocena tej pozycji.
Antoni Podraza (1920-2008). Człowiek - uczony - polityk Władysław Andrzej Serczyk 
kupiłem z ciekawości, bo Podraza był moim promotorem. No i przeczytałem z przyjemnością, zwłaszcza teksty dotyczące polityki i kwestii towarzyskich. Znałem go jako nauczyciela akademickiego, z wykładów i seminariów, a książka pozwala poznać go z zupełnie innej strony.
Nieco uwiera hagiograficzny profil, ale to jest przecież publikacja pamiątkowa, więc nie ma się co czepiać. Zresztą, szukałem w pamięci czegoś niesympatycznego, co mógłbym o Podrazie powiedzieć, ale nie znalazłem. Na przykład dopiero z tej publikacji dowiedziałem się, że był wojującym ateistą; spędziłem z nim wiele godzin w salach UJ, ale nigdy nie pozwalał tam sobie na jakąś propagandę.
O jest, znalazłem. Mam wrażenie, że na seminariach Podraza mógłby bardziej się starać. Pamiętam je jako niekończące się referaty magistrantów, w sporej części nudne i montonne. Promotor powinien być jednak bardziej aktywny, podpytywać, kwestionować, stymulować dyskusję.
