Swāmī Rāma (ur. jako Brij Kishore Dhasmana) - indyjski jogin, naukowiec, filozof, humanistą i poeta mistyk. Urodził się w północnych Indiach w rodzinie braminów.
Jako małe dziecko był uczniem znanego lokalnie mędrca imieniem Bengali Baba.
W latach 1949-1952 pełnił rolę zwaną Shankaracharya (duchowy przydówdca) w mieście Karvirpitham na południu Indii.
Następnie powrócił w Himalaje, by praktykować medytację.
Pierwszy aszram założył w Rishikesh, w Nepalu.
Kolejne lata spędził na uniwersytetach w Zachodniej Europie. Wykładał w Japonii oraz Stanach Zjednoczonych.
Autor sporej ilości publikacji książkowych.
Założyciel Himalajskiego Instytutu Jogi i Filozofii (Himalayan Institute of Yoga Science and Philosophy) w Pocono Mountains w Pensylwanii (1971). Oddziały instytutu mieszczą się także w Indiach, Kamerunie, Meksyku, Malezji i Wielkiej Brytanii.
Wybrane publikacje Swamiego Ramy: "Creative Use of Emotion" (ze Swamim Ajayą, 1976, polskie wydanie: "Jak twórczo wykorzystać emocje", Dom Wydawniczy Limbus, 2001),"Freedom from the Bondage of Karma" (1977, polskie wydanie: "Wolność od karmy", Dom Wydawniczy Limbus, 2001),"Sadhana: The Essence of Spiritual Life" (2000, polskie wydanie: "Sadhana. Istota duchowego życia", Dom Wydawniczy Limbus, 2003).http://
Super! Pierwszy tom był wypełniony opisami ćwiczeń, których nie należy praktykować bez instruktora. Myślałem że w drugim tomie będzie więcej ćwiczeń i dlatego nie miałem zamiaru go czytać. Ale - na szczęście - książka weszła w moje posiadanie przypadkiem/zrządzeniem losu.
Jest ona "uzupełnieniem i rozjaśnieniem materiału zawartego w pierwszym tomie, chociaż może być również traktowana jako osobna pozycja - dogłębna rozprawa o filozofii i praktyce".
Rady w niej zawarte są uniwersalne i myślę, że z lektury skorzystać mogą nie tylko studenci jogi, ale również wszyscy zainteresowani rozwojem duchowym.
Zastanawia mnie słowo "opracowano", ponieważ rzadko, ale miejscami słowa Swamiego wydają się sprzeczne. Te - jak mniemam, pozorne - sprzeczności zasługują na dodatkowy komentarz. Jednak brak go. Czy Swami czytał tekst, czy też jego współpracownicy samodzielnie opracowali jego wykłady?
Mniejsza o to, jak również o literówki w polskim wydaniu (chociaż nasz wydawca mógłby się przykładać bardziej do korekty...).
Jest to jedna z cenniejszych książek, jakie czytałem (może dlatego, że "tekst opracowano na podstawie seminariów dla osób zaawansowanych, jakie Swami Rama prowadził w Instytucie Himalajskim latem 1987 roku", nie są to więc powierzchowne rady dla początkujących).
Na zachętę cytat: "Zgodnie z nauką jogi, to nie prawda powinna być praktykowana najpierw, ale miłość. Istnieje różnica pomiędzy miłością i prawdą: prawda bez miłości jest doznaniem pustym i obojętnym." (Książka jest bardziej "techniczna", niż wskazuje ten cytat, ale z pewnością do zaznaczanych fragmentów będę wracał).
Doskonała lektura, precyzyjna i wyczerpująca. Autorzy zestawiają psychologię jogi z klasycznymi i alternatywnymi nurtami terapii psychodynamicznej (Freud, Jung, Lowen, Reich, Fromm, etc.). Jogiczna koncepcja człowieka pokazuje z jakimi ograniczeniami boryka się myśl zachodnia, skoncentrowana bardziej na normowaniu zachowania, niż rozwijaniu jednostkowego potencjału. Teoria umysłu oraz koncepcja ewolucji świadomości wytyczają kierunek pracy nad rozwojem indywidualnym oraz pozwalają spojrzeć na problemy pacjentów z perspektywy zaburzenia równowagi na różnych poziomach egzystencji. Polecam gorąco.