Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Carlos Santana to jeden z najbardziej rozpoznawalnych muzyków na świecie. Jego utwory łączą w sobie melodie latynoskie, karaibskie, afrykańskie oraz blues, rock i jazz, jest to po prostu Uniwersalny ton, który rozbrzmiewa w sercach wielu z nas. Autobiografia Carlosa Santany to książka, która wymaga skupienia. Nie jest to lektura na jeden czy dwa wieczory. Jednak jest to lektura, która zachwyca. Ma w sobie pewną, wyraźnie wyczuwalną melodię sprawiającą, że chce się poznać dalszy ciąg historii właśnie od jej autora, a nie z innych źródeł. Santana w swojej autobiografii nie ukrywa niczego. Porusza praktycznie wszystkie aspekty swojego życia – te dobre i te złe. Możemy poznać sekrety rozwoju jego kariery, jak i życia rodzinnego. Z prawdziwą przyjemnością czyta się te fragmenty, w których mowa jest o muzyce – o inspiracjach artysty i o tym, jak powstawały jego największe dzieła np. teksty piosenek na płytę Supernatural, którą bardzo lubię. Autor porusza też tematy bardzo prywatne, czasem bolesne, tak jak molestowanie, stosunki rodzinne oraz to, jakie znaczenie dla niego miała religia i ludzie jakich spotkał na swojej drodze. Sam mówi, że dzięki tym ludziom (jak ich nazywa „aniołom”) jego życie mogło potoczyć się w dobrym kierunku. Bardzo podobało mi się to, że mimo iż książka jest osobista, to autor podszedł do niej z odpowiednim dystansem i humorem – zarówno do siebie, jak i opisywanych wydarzeń. Warto wspomnieć, że książka została uhonorowana jedną z prestiżowych nagród amerykańskich – American Book Award. To co mi się jeszcze podoba w tej książce to jej oprawa graficzna – twarda oprawa, a w środku dużo zdjęć prywatnych oraz z koncertów (dwie wkładki ze zdjęciami oraz fotografie przy każdym z rozdziałów). http://czytajac.pl