Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Istnieje wiele publikacji, które poruszają problematykę niepełnosprawności jednakże Historia niepełnosprawności dr Marcina Garbata jest pierwszą książką o dziejach niepełnosprawności, o genezie i rozwoju rehabilitacji, pomocach technicznych oraz o wspieraniu osób z niepełnosprawnościami. Wyobraźcie sobie, że do tej pory nie było w Polsce takiej książki, nikt nie zajął się tematem tak dogłębnie jak autor. Osoby niepełnosprawne są na świecie od zarania dziejów. Osoby chore, zdeformowane, uszkodzone przez rożnego rodzaju wypadki, chorzy psychicznie, upośledzeni umysłowo ich losy układały się różnie, w zależności od tego w jakim kraju się urodziły, czy pochodziły z bogatej, czy biednej rodziny. Zawsze wzbudzały zainteresowanie czasami też lęk, często były mrocznym obiektem pożądania, szczególnie osoby niskiego wzrostu nazywane potocznie karłami, które swego czasu na dworach królewskich były oznaką zamożności. Wystawiane w cyrkach, obwożone po wsiach w klatkach, czasami celowo oszpecane, żeby były potworniejsze. Wiele z nich zabijano zaraz po narodzeniu. W Sparcie odbywało się to tak: Najlepsze jednostki gwarantowały ciągłość i wysoką jakość całej wojskowej społeczności, najgorsze zaś były zbędne i nieprzydatne. Egzekucje słabych i niedorozwiniętych dzieci odbywały się poprzez porzucenie ich na wzgórzach Tajgetu Minęły wieki, a nadal niewiele się zmieniło i jest tak jak w starożytnej Grecji gdzie to: wiele osób {...} zwłaszcza z niższych warstw społecznych, mniej wykształconych oraz niewolników, odczuwało prymitywny i zabobonny lęk przed ludźmi poważnie chorymi, zdeformowanymi oraz odstającymi od psychofizycznej normy. Szczególnie widoczne to było, gdy nie znano danej osoby, etiologii i charakteru dysfunkcji, a symptomy choroby lub niepełnosprawności były nagłe, gwałtowne, straszne i niepokojące jak przy padaczce i innych tego typu chorobach. Ups zmieniło się to, że teraz wykształcenie nie ma znaczenia lęk przed odmiennością, innością istnieje nadal. Przyznam się, że sporo rzeczy, które przeczytałam w książce mnie zaskoczyło. Na przykład, to że Koran nakazuje: I nie dawajcie nierozumnym waszych dóbr, które dał wam Bóg jako utrzymanie; lecz dajcie im zaopatrzenie z niego i ubierajcie ich, i przemawiajcie do nich życzliwie. Wysoki stopień tolerancji odmienności prawda? Najbardziej przyjaźni niepełnosprawnym byli Celtowie. Wyobraźcie sobie, że 300 lat przed narodzinami Chrystusa oni już mieli schroniska, sierocińce i szpitale dla potrzebujących. Każde plemię opiekowało się chorymi, niepełnosprawnymi i rannymi. Dla porównania pierwsze przytułki wśród innych narodów pojawiły się dopiero w średniowieczu. Jako ciekawostkę napiszę Wam, że rehabilitacja ma swoje początki na trzy tysiące lat przed Chrystusem w Indiach i Chinach stosowano ćwiczenia fizyczne, które miały poprawić lub utrzymać stan zdrowia. Ćwiczenia gimnastyczne, joga, masaże starochińskie, ćwiczenia oddechowe, akupunktura i medytacja - to wszystko jest znane od tysiącleci. Autor opisuje nam rozwój rehabilitacji medycznej, zaopatrzenie protetyczne i techniczne. Napisał również o rozwoju rehabilitacji społecznej, likwidowaniu barier fizycznych i w komunikowaniu się. Przedstawił nam jak na przestrzeni wieków wyglądało zatrudnianie osób niepełnosprawnych. Opisał też sport osób niepełnosprawnych. Brakuje mi tylko rehabilitacji seksualnej, którą autor pominął, a szkoda. Książka jest bogato ilustrowana rycinami i fotografiami. Do przeczytania zachęcam nie tylko osoby zawodowo zainteresowane niepełnosprawnością, ale też tych którzy lubią poszerzać swoje horyzonty. Autor od wielu lat jest Pełnomocnikiem Rektora ds. Niepełnosprawnych Studentów na Uniwersytecie Zielonogórskim. Wielki szacunek za ogrom pracy jaką pan Marcin włożył w napisanie tej książki. O solidnym do niej przygotowaniu świadczy chociażby fakt, że książka ma 38 stron bibliografii. Za możliwość przeczytania i opisania książki dziękuję wydawnictwu Novae Res