Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po wspomnieniach Felixa von Lucknera przyszła pora na kolejną, bardzo dobrą pozycję o działalności niemieckich korsarzy podczas I wojny światowej. SMS "Wolf" podobnie jak SMS "Seeadler" dotarł na Pacyfik, ale w przeciwieństwie do tamtego żaglowca udało mu się szczęśliwie powrócić do Niemiec wraz z prawie 750 jeńcami na pokładzie. Rejs trwał 444 dni, okręt przepłynął 64 000 mil, pojmał czternaście statków, a na jego minach zatonęło kolejnych szesnaście (ostatnią minę znaleziono u wybrzeży Nowej Zelandii w 2008 roku). Temat to w zasadzie samograj, kolejna epicka, wręcz awanturnicza podróż przez trzy oceany pełna niebezpieczeństw i problemów. Są uszkodzenia statków, ucieczka jeńców z okrętu, wyrzucanie wiadomości do wody, rycerskie traktowanie więźniów przez marynarzy, co mimo toczącej się wojny poskutkowało kilkoma przyjaźniami, które przetrwały konflikt. Autorzy ciekawie również przedstawiają problemy brytyjskiej czy australijskiej admiralicji, które nie wierzyły w obecność okrętu stawiającego miny w okolicach Kapsztadu, Bombaju czy innych miejsc. W związku z tym mamy urzędniczą farsę w postaci poszukiwań niemieckich imigrantów zostawiających bomby w okrętach czy podwodne trzęsienia ziemi zatapiające statki. Do tego dwójka badaczy prezentuje ciekawy materiał ilustracyjny oraz prostuje różne mity, które narosły wokół rejsu "Wolfa".