Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pamiętniki generała Pawło Szandruka to interesujący dokument, przedstawiający wydarzenia od rewolucji aż do końca 2 wojny światowej z punktu widzenia Ukrainy i jej interesów, często bardzo odmiennych od polskich. Wyłania się z tej książki dramat Ukrainy, jako kraju skazanego na współpracę z Niemcami i świadomego paktu z diabłem. Opis relacji polsko-ukraińskich dotyczy głównie okresu po traktacie ryskim, kiedy oficerowie ukraińscy przebywali w Polsce jako oficerowi kontraktowi Wojska Polskiego. To wtedy podczas kampanii wrześniowej generał zasłużył się Polsce, za co otrzymał potem Virtuti Militari. Potem wątek relacji polsko-ukraińskich jest właściwie nieobecny, choć czuje się sympatię generała do Polaków. To co przeszkadza i czasem irytuje to nadmierna autocenzura, przejawiająca się niepodejmowaniem kontrowersyjnych tematów (m.in. działań ukraińskich nacjonalistów) i kurtuazja autora w ocenie większości postaci, także niemieckich wojskowych. Z korzyścią dla książki byłaby merytoryczna redakcja, w postaci przypisów opracowanych przez historyków. Kilka raptem przypisów, które pojawiają się w książce (np polemiczne co do zaangażowania dywizji SS Galizien w działania przeciwko polskim cywilom) są bowiem żywcem przeklejone z Wikipedii co odbiera im wiarygodność.