cytaty z książek autora "Kemuri Karakara"
Czy możesz nazwać rodzeństwem tych, którzy są tak daleko, że twoje słowa do nich nie docierają?" (s. 32).
Może następnym razem, już z Tobą u boku, roześmieję się ulotnym śmiechem."(s.190).
Tutaj, pod tym zachmurzonym niebem, rozlega się ich śmiech...
...a przestępców spotyka kara."(s.4).
Z doświadczenia wiem, że nie można zbytnio ufać ludziom. To tylko sprowadza cierpienie.(s.37).
Nawet kochane przez każdego słońce staje się samotne, gdy nikt nie może go dosięgnąć" (s. 170).
-Co Ty robisz?
-Próbuję wykrzesać ogień!
-Chcesz zostać piromanem?!
-Nie bój nic, to będzie malusi płomyczek!
-To nie załatwia problemu!(Trzeba chronić las.)
-Ale jak spalimy drzewa, będzie łatwiej znaleźć przestępców..."(s.39).
Żył po to, aby zostać zabitym. Jak mógł wciąż się śmiać, w obliczu czegoś takiego?"(s.166).
Im większe szczęście, tym większa rozpacz, kiedy je tracimy.(s.18).
Uchwyć się tych wspomnień, zanim znikną i pozwól łzom płynąć.(s.43).
Nową rzeczywistość zawsze buduje mądrość starców i energia młodych.(s.78).