Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Whitney ma dwójkę najlepszych przyjaciół, którzy są razem. Po traumatycznych przejściach, jakie dotykają tę parę, Whit uświadamia sobie, że jest zakochana w Blanie. Jednak negatywne wydarzenia się nie kończą i w życiu trójki przyjaciół nic nigdy nie będzie już takie samo… Przyznam, że oczekiwałam czegoś zupełnie innego. Ta początkowa część, kiedy byli młodzi, wydawała mi się dziwna, poza tym za dużo tam było tych tragedii. Nie miałam chwili, żeby ogarnąć myślami jednej, a już się wydarzała kolejna. Poza tym nie podobały mi się te przeskoki w czasie, dwie kartki na jakiś moment i za chwilę kilka miesięcy później. Co do postaci – do Whitney miałam właściwie neutralne podejście, Franny wydawała mi się mdła, a Blane był takim niegrzecznym chłopcem, który później stał się oczywiście idealnym i uroczym facetem. Co było najlepsze w tej książce? Zdecydowanie babcia Whitney. Niesamowita kobieta, świetne poczucie humoru i właściwie to później już czytałam do końca tylko ze względu na nią. Najlepsza książkowa babcia. :D Poza tym... przeciętnie. Zupełnie nie tego się spodziewałam.