Piknik pod Wiszącą Skałą, Joan Lindsay

Powieść australijskiej pisarki spopularyzowana znakomitym filmem Petera Weira pod tym samym tytułem. W lutym roku 1900 grupka uczennic szanowanej pensji udała się pod opieką nauczycielek na piknik w pobliżu miejsca zwanego Wiszącą Skałą. Po posiłku cztery dziewczęta poszły na przechadzkę po okolicy - wróciła tylko jedna, przerażona i rozhisteryzowana. W tajemniczych okolicznościach zaginęła też jedna z nauczycielek...

Powieść oparta na faktach.

Martwe dzieci, Martin Amis

Narkotyki, gin, problemy żołądkowe, zderzenie z drutem kolczastym i pogoń przez pola na jałówce - takie rzeczy mogą najlepiej zapowiadający się piknik zamienić w koszmar. 

„Martwe dzieci” to satyra na angielski hedonizm i konsumpcjonizm lat siedemdziesiątych, utrzymana w poetyce czarnego humoru. Grupa młodych ludzi zbiera się w rezydencji pod Londynem, by spędzić weekend na narkotyczno-alkoholowej orgii. Jeszcze nie wiedzą, że jeden z nich – w imię formy sztuki wyrażającej się w czystym, niemającym żadnego uzasadnienia geście – szykuje im coś naprawdę specjalnego…

Do latarni morskiej, Virginia Woolf

Państwo Ramsayowie, wraz z dziećmi i kilkorgiem przyjaciół, spędzają letnie wakacje na szkockiej wyspie Skye. Mały James, najmłodszy w rodzinie, marzy o wyprawie do latarni morskiej…

Uroczy piknik ma miejsce na łódce, z której widać latarnię. Pan Ramsay cieszy się tą prostą chwilą: Teraz był szczęśliwy, jedząc chleb z serem z rybakami. Ale kanapki to trochę za mało dla jego córki, Cam, która chce rzucić się do morza (pan Ramsay jej tego zabrania).

Zakochane kobiety, D.H. Lawrence

Pikniki u D.H. Lawrence’a to bardziej rozkosz dla ciał niż posiłek. Otwarta przestrzeń działa na jego bohaterki jak najlepszy afrodyzjak. W czasie pikniku nad jeziorem Ursula i Gudrun pływają nago, tańczą, aż ich ciała wyschną, orzeźwiają się „gorącą i aromatyczną herbatą”, podjadają kanapki z ogórkiem i kawiorem i korzenne ciastka. 

Drugi piknik D.H.Lawrence rozbija w lesie. Otwarta przestrzeń jeszcze bardziej działa tu na wyobraźnię bohaterów. Birkin pakuje do auta wszystko, co przyda się na pikniku - „chleb, ser, rodzynki, jabłka i czekoladę” - a Ursula odczuwa coraz silniejsze przypływy pożądania (czekolada pozostaje nietknięta).

Emma, Jane Austen

Austen opisuje, jak trudno prowadzić ciekawą i zajmującą rozmowę w czasie pikniku. Frank Churchill wymyśla zagadki i nalega, aby wszyscy próbowali je rozwiązać. Emma upokarza panią Bates, ponieważ uważa, że ta jest nudna. Bohaterów ogarnia coraz większa senność i apatia. Nie padają nawet aluzje do czegoś tak nieprzyzwoitego jak jedzenie, ale można zakładać, że do konsumpcji ostatecznie dochodzi.

O czym szumią wierzby, Kenneth Grahame

To rzadki przypadek w literaturze (i w życiu?): piknik, który okazał się sukcesem. Taki, na którym każde zerknięcie do wnętrza koszyczka wywołuje okrzyk zdumienia i radości. Apetyt rośnie w czasie jedzenia.

Wszystko zaczyna się od tego, że pewnego wiosennego dnia Kret zaczyna sprzątać swoje mieszkanie, ale jego przyjaciel Szczur Wodny namawia go na wyprawę łódką, więc z wiosennych porządków niewiele wychodzi.