Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Genialna historia o igrzyskach, w których bierze udział niezwykłych dwanaście ras, każda jest inna i każda z nich posiada inne moce. Główna bohaterka, ktora jest wyrzutkiem, potępiona tak nazywana jest przez swoją rasę. Ma charakter, jest waleczna, silna i odwazna, mimo odrzucenia przez innych. Wciągające, porywające i zaskakujące wydarzenia, które niejednego z Was wbiją w fotel. Mroczne i intrygujące światy, każdy inny i wyjątkowy na swój sposób. Motyw igrzysk, intryg i zdrad znajdziecie w tej książce, jeśli je lubicie to koniecznie sięgnijcie po tą książkę. Nie zawiedziesz się, a historia pozostanie w Twoich myślach oraz sercu na długi czas. Z niecierpliwością będziecie czekać na kolejny tom tak jak ja.

Genialna historia o igrzyskach, w których bierze udział niezwykłych dwanaście ras, każda jest inna i każda z nich posiada inne moce. Główna bohaterka, ktora jest wyrzutkiem, potępiona tak nazywana jest przez swoją rasę. Ma charakter, jest waleczna, silna i odwazna, mimo odrzucenia przez in...

Rozwiń

Zwiń

Czy chcielibyście wziąć udział w próbach jakie szykuje dla Was labirynt, aby dostać się do jego środka, gdzie czeka na Was nagroda?

W drugim tomie o wiele więcej się dzieje, przez co książkę czytało mi się bardzo szybko.

Podobało mi się to nowe wyzwanie dla bohaterów - labirynt. Bardzo mocno tak jak i w 1 tomie podkreślona jest siła przyjaźni, współpracy, wzajemnego zaufania do siebie i przede wszystkim lojalność. Ekipa Gabriela została wystawiona ma niesamowicie trudną próbę i wydaje się nieosiaglane jej przejście. Zarówno jeśli chodzi o labirynt, coroczne Włamanie, jak i przyjaźń. Podobała mi się walka głównego bohatera z jego lekiem. Plusem było tempo akcji. Poznajemy też tutaj nowych ciekawych bohaterów. Violettę zyskała dla mnie w tym tomie, wreszcie możemy dowiedzieć się, co skrywa za swoją maską i jakie tajemnice ukrywa.

Minusem było to, że niektóre rzeczy były moim zdaniem podobne do tych z "Harry'ego Pottera". Nadal jak dla mnie Gabriel nie zyskał większego wyrazu, polepszyło go to, że miał ten lęk i dobre serce, które pokazał w kilku sytuacjach. Caspian Crook stał się dla mnie postacią mniej lubianą przez swoje głupie akcje. Jestem rodzicem, ale totalnie nie rozumiem jego zachowania.

Zakończenie było pełne wrażeń i zaskoczeń, choć w niektórych momentach pewne rzeczy przewidziałam. Mimo wszystko świetnie bawiłam się przy obu tomach i czekam na kolejny.

Czy chcielibyście wziąć udział w próbach jakie szykuje dla Was labirynt, aby dostać się do jego środka, gdzie czeka na Was nagroda?

W drugim tomie o wiele więcej się dzieje, przez co książkę czytało mi się bardzo szybko.

Podobało mi się to nowe wyzwanie dla bohaterów - labirynt. Bar...

Rozwiń

Zwiń

Chcielibyście mieć możliwość nauczenia się bycia oszustem, ale żeby czynić dobro?

Początek bardzo ciekawy, poznajemy w nim Gabriela Avery'ego, który żeby wraz z babcią przeżyc każdy dzień posuwa się do kradzieży. Niestety zostaje na niej przyłapany, ale na szczęście zamiast trafić do więzienia dostaje tajemniczą ulotkę i zaproszenie od Caspiana Croooka do nieznanego mu miejsca. Chłopiec wiedziony ciekawością i chęcią odzyskania swojej rzeczy udaje się tam.

Bardzo podobają mi się opisy miejsc w książce, dzięki nim byłam w stanie sobie świetnie wyobrazić. Okazuje się, że Gabriel trafia do szkoły dla oszustów. Uczniowie szkolą się tutaj w różnych ciekawych dziedziach, każde zajęcia są inne i wyjątkowe. Bardzo spodobał mi się cel, w jakim była prowadzona ta szkoła.

Ta tajemniczość i, że tak powiem taka magia tego miejsca jest niezwykła. Te początki Gabriela w tej szkole tak bardzo kojarzą mi się z poznawaniem Hogwartu i zasad w nim panujących w "Harry'm Potterze". Bardzo ciekawy się wydaje ten podział na Atutów i Sukcesorów, ten sposób w jaki dani uczniowie dostawali się do tej szkoły był bardzo interesujący.

Jeśli chodzi o postaci to Penelope bardzo kojarzyła mi się z Hermioną przez swoje przemądrzanie się. Gabriel wydawało mi się, że jest taki bez wyrazu, nie potrafiłam się jakoś do niego przywiązać. Ade i Ede - bliźniaki, są bardzo śmieszni i często się ze sobą kłócą, przez co także kojarzą mi się z bliźniakami Weasley.

Fabuła wolno się rozwijała, im dalej tym więcej faktów poznawaliśmy i coraz bardziej odkrywała się przed nami prawda. Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło, dokonanie przyjaciół wręcz niemożliwego. Pełno akcji, strachu też się najadłam o ich losy. Szczerze mogę polecić ją dla fanów "Harry'ego Pottera". Bardzo ciekawi mnie co autor uszykowal dla nas w kolejnym tomie.

Współpraca: @mediarodzina.wydawnictwo

Chcielibyście mieć możliwość nauczenia się bycia oszustem, ale żeby czynić dobro?

Początek bardzo ciekawy, poznajemy w nim Gabriela Avery'ego, który żeby wraz z babcią przeżyc każdy dzień posuwa się do kradzieży. Niestety zostaje na niej przyłapany, ale na szczęście zamiast trafić do więz...

Rozwiń

Zwiń

Czy bylibyście w stanie udawać kogoś innego?

Ostatnio miałam okazję przeczytać "Szkarłatną ćmę" i mogę Wam szczerze powiedzieć, że jestem zachwycona tą książką ❤️

Bardzo ciekawy jest wstęp do niej, taki intrygujący. Poznajemy Rune, która musiała ratować siebie, żeby przeżyć. Musiała zrobić okropną rzecz, wydać swoją babcię, która była czarownicą, Krwawej Gwardii, czyli łowcom czarownic. Bardzo jej współczułam. Rozumiałam też to, co robiła dla czarownic, było to bardzo szlachetne i moim zdaniem chciała w jakiś sposób odkupić swoją winę. Kolejna postać, która poznajemy to Alex, który również wzbudził moją sympatię. Bardzo pomagał Rune i to było w nim wspaniałe, każdy chciałby mieć takiego przyjaciela. Mimo wszystko przy niej pozostał, cokolwiek zrobiła, cokolwiek powiedziała. Pozostał nam Gideon, który na początku nie wzbudził mojej sympatii, był taki ponury i chłodny. Później jednak skorupa, która się otoczył zaczyna pękać i pokazuje jaki jest naprawdę. Historia Gideona i jego rodziny bardzo mnie poruszyła. Gdy dowiedziałam się tego, co go spotkało dopiero zaczęłam go rozumieć, tą jego nieufność i nienawiść do czarownic, a także jego wybór zostania łowcą.

Były momenty, kiedy śmiałam się przy tej książce. Szczególnie przy początkowych przekomarzankach między Rune I Gideonem. Podobał mi się system magii. Występuje tu prześwietny wątek enemies to lovers, dawno nie czytałam tak dobrego. Podobało mi się także to balanoswanie Rune na granicy niebezpieczeństwa, pełno zwrotów akcji, nieprzewidzianych przeze mnie rzeczy, ta adrenalina, która towarzyszyła mi przy każdym momencie niebezpieczeństwa. A im dalej się czyta tym więcej się dzieje. Płakałam przy wielu momentach, najgorsze jak dla mnie na końcówce książki. Tego, co wydarzy się pomiędzy Rune i Gideonem totalnie się nie spodziewałam, najpierw się cieszyłam i byłam podekscytowana, a potem totalnie załamana.

Mogę śmiało powiedzieć, że książka stała się moim ulubieńcem. Bardzo ją polecam, ale uwierzcie mi będziecie czuć niedosyt i czekać na drugi tom z niecierpliwością tak ja.

Współpraca: @moondrive.books

Czy bylibyście w stanie udawać kogoś innego?

Ostatnio miałam okazję przeczytać "Szkarłatną ćmę" i mogę Wam szczerze powiedzieć, że jestem zachwycona tą książką ❤️

Bardzo ciekawy jest wstęp do niej, taki intrygujący. Poznajemy Rune, która musiała ratować siebie, żeby przeży...

Rozwiń

Zwiń