Szczypta miłości w przepisie na dorosłość

Młodzieńcze myśli Ariego krążą wokół tego, co sprawia mu przyjemność – przyjaciół, zbliżających się wakacji po ukończonej szkole i zespołu muzycznego, z którym chciałby wiązać swoją przyszłość. Jednak dla chłopaka to będzie moment konfrontacji z dorosłym życiem. Te wakacje będzie musiał spędzić, pomagając rodzicom prowadzić rodzinny biznes – piekarnię, która ma kłopoty finansowe. Rodzice mają głęboką nadzieję, że nie będą musieli ogłosić upadłości. I choć Ari kiedyś kochał wypiekać pyszności ze swoim ojcem, dziś nie pragnie niczego innego jak trzymać się z dala od piekarni.

Postanawia, że nie podda się bez walki o swoje marzenia i znajdzie kogoś, kto zajmie jego miejsce w piekarni. Szczęście chce, aby w jego drzwiach pojawił się słodki jak jego wypiek Hector. Wspólna praca zbliża chłopaków, a zapach wypieków miesza się z cukierkową wonią pierwszego zauroczenia. Wystarczy dosłownie iskra, aby wszystko wokół zapłonęło.

Historia Ariego to prawdziwa sztuka dorastania i dokonywania wyborów. A te nie zawsze prowadzą tego chłopaka tam, gdzie chce. Jednak z pewnością dają mu cenną lekcję, że szczęście nie zawsze jest tam, gdzie usilnie chcemy go wypatrywać, a tam, gdzie możemy czuć się w pełni sobą. To idealna lektura nie tylko dla młodych poszukujących swojego miejsca w świecie dorosłych, ale też dla każdego, kto czuje się rozdarty pomiędzy tym, czego pragnie, a tym, czego od niego wymaga świat. A w końcu jest to powieść dla każdego, kto potrzebuje zwyczajnego otulenia ciepłej opowieści.

Ten komiks chwyta za serce uroczymi scenkami! Zamyka je w ulotnych, delikatnych kadrach. Scenariusz toczącej się opowieści przerywają wstawki na całe strony niczym klisza filmu. To te miejsca, przy których aż chce się zatrzymać na dłużej. Całość została utrzymana w błękitnych tonach, co idealnie pasuje do letniego klimatu tej historii.

Pierwszy tom tej słodko-gorzkawej momentami powieści to dobry start. Wygląda niczym prolog do ciekawej historii, która ma kilka miejsc, w których można dalej pociągnąć temat. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach nieco bardziej poznamy Hectora oraz jego przyjaciół, ponieważ w pierwszym tomie mogliśmy liczyć bardziej na sam rozwój akcji – wydarzeń z życia Ariego – niż dogłębne poznanie bohaterów. Jednak traktować można to bardziej w kategorii słodkiej przystawki przed – miejmy nadzieję – prawdziwą ucztą, bo ta powieść ma potencjał.

Aleksandra Wróblewska