Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy książka ta trafiła w moje ręce byłam pełna sceptycyzmu i stereotypów… Czego nowego mogę się dowiedzieć z takiej powieści? Przecież oczywiste jest jak się kończą takie historie… Wielka ślepa miłość kontra różnice kulturowe, to może wyglądać tylko w jeden sposób… Jednak przeczytałam ją. I nie żałuję ani jednej minuty jaką spędziłam nad Miłością na gruzach Kosowa…
Czy warto po nią sięgnąć? Ja się odważyłam, ale ostrzegam Was… Nie jest to lekka powieść z nutą biografii. Raczej będzie to jedna z tych, które tworzą rysy na sercu i duszy. Czasem mniejsze, czasem głębsze. Rysy, które połączone w jedną całość tworzą niezwykle intrygujący i ciekawy obraz. Nie zawsze piękny, ale zawsze wnoszący coś wartościowego w nasze życie. Tak było i w tym przypadku.
Czytając Miłość na gruzach Kosowa nie powinniście oceniać Bohaterki, stawiać się w Jej sytuacji, bo nigdy, nigdy nie wiemy jak my byśmy się zachowali w obliczu takiego okrucieństwa i braku zrozumienia. Należy spojrzeć na ludzką obojętność, brak szacunku, na brutalność świata muzułmańskiego i jego odmienność w stosunku do naszych standardów. Czytamy o może nieco naiwnej miłości, ale bardzo czystej, prostej, niewymagającej, postawionej naprzeciw brutalnemu męskiemu światu, w którym rządzi chęć całkowitego podporządkowania sobie kobiet, często kosztem ich zdrowia i życia… Ta zupełni obca nam rzeczywistość sprawiała, iż nie raz zaciskały się pięści przy przewracaniu kolejnych stron. Oczy zaciskały się aby nie przepuścić łez… Rozum nie pojmował jak świat może pozwalać na taką bezduszność…
Dla mnie osobiście historia Izabeli pokazuje, że pomimo przeciwności losu, pomimo nieustającego cierpienia, kłód rzucanych pod nogi przez los, zawsze trzeba mieć wiarę. Trzeba wierzyć w swoje uczucia, w swoje siły, wierzyć w siebie. A najważniejsze – mimo całego bólu, wszystkich nieszczęść trzeba mieć wiarę w drugiego człowieka…

Kiedy książka ta trafiła w moje ręce byłam pełna sceptycyzmu i stereotypów… Czego nowego mogę się dowiedzieć z takiej powieści? Przecież oczywiste jest jak się kończą takie historie… Wielka ślepa miłość kontra różnice kulturowe, to może wyglądać tylko w jeden sposób… Jednak przeczytałam ją. I nie żałuję ani jednej minuty jaką spędziłam nad Miłością na gruzach Kosowa…
Czy...