Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jesteś jak te psy, te niechciane, które przez całe życie są źle traktowane. Kopiesz je i kopiesz, a one wciąż wracają, wciąż płaszczą się i merdają ogonem. Proszą, błagają. Mają nadzieję, że tym razem zrobią coś dobrze i wreszcie je pokochasz. Taka właśnie jesteś, prawda Rach? Jesteś psem.

Jesteś jak te psy, te niechciane, które przez całe życie są źle traktowane. Kopiesz je i kopiesz, a one wciąż wracają, wciąż płaszczą się i merdają ogonem. Proszą, błagają. Mają nadzieję, że tym razem zrobią coś dobrze i wreszcie je pokochasz. Taka właśnie jesteś, prawda Rach? Jesteś psem.

Mówię, że nie wiem, co ze sobą począć, że jestem zagubiona i za dużo czasu spędzam w swojej głowie.

Mówię, że nie wiem, co ze sobą począć, że jestem zagubiona i za dużo czasu spędzam w swojej głowie.

Im bardziej ktoś jest cywilizowany, im bardziej inteligentny, im bardziej powściągliwy, tym bardziej potrzebuje jakiegoś sposobu skanalizowania prymitywnych impulsów, na których tłumieniu tak bardzo mu zależy. W przeciwnym razie te potężne stare siły będą się kumulować i wzmagać, aż w końcu eksplodują, tym gwałtowniej, im bardziej były powstrzymywane, często wystarczająco potężne, żeby całkowicie znieść ludzką wolę.

Im bardziej ktoś jest cywilizowany, im bardziej inteligentny, im bardziej powściągliwy, tym bardziej potrzebuje jakiegoś sposobu skanalizowania prymitywnych impulsów, na których tłumieniu tak bardzo mu zależy. W przeciwnym razie te potężne stare siły będą się kumulować i wzmagać, aż w końcu eksplodują, tym gwałtowniej, im bardziej były powstrzymywane, często wystarczająco potęż...

O ile łatwiejsze musiało być życie zazdrosnych pijaczek przed epoką mejli, esemesów i komórek, przed inwazją całej tej elektroniki i śladów, które za sobą zostawiają.

O ile łatwiejsze musiało być życie zazdrosnych pijaczek przed epoką mejli, esemesów i komórek, przed inwazją całej tej elektroniki i śladów, które za sobą zostawiają.

To jedna z życiowych niesprawiedliwości: można wziąć się w garść, coś osiągnąć i być szczęśliwym, ale gdy tylko spotyka się kolegów z klasy, człowiek od razu staje się tym, kim był, a nie tym, kim jest.

To jedna z życiowych niesprawiedliwości: można wziąć się w garść, coś osiągnąć i być szczęśliwym, ale gdy tylko spotyka się kolegów z klasy, człowiek od razu staje się tym, kim był, a nie tym, kim jest.

Jeśli budzisz się z zamiarem zamordowania kogoś o drugiej, raczej nie zastanawiasz się, czym nakarmisz zwłoki na kolacje.

Jeśli budzisz się z zamiarem zamordowania kogoś o drugiej, raczej nie zastanawiasz się, czym nakarmisz zwłoki na kolacje.

Pustka:tak,to rozumiem. Zaczynam nabierać przekonania,że nic jej nie wypełni.Wyniosłam to z moich sesji terapeutycznych:dziury są w życiu trwałe.Trzeba żyć dalej wokół nich,jak korzenie drzewa wokół betonu,trzeba się między nimi przeciskać.

Pustka:tak,to rozumiem. Zaczynam nabierać przekonania,że nic jej nie wypełni.Wyniosłam to z moich sesji terapeutycznych:dziury są w życiu trwałe.Trzeba żyć dalej wokół nich,jak korzenie drzewa wokół betonu,trzeba się między nimi przeciskać.

Była piękna i wiedziała o tym, ale nie posługiwała się urodą jak bronią. Wygląd stanowił po prostu część samej Olivii, równie naturalną, jak to, że miała ręce, stopy, palce... Była piękna, a on jej pragnął.

Była piękna i wiedziała o tym, ale nie posługiwała się urodą jak bronią. Wygląd stanowił po prostu część samej Olivii, równie naturalną, jak to, że miała ręce, stopy, palce... Była piękna, a on jej pragnął.