Fajna książka, momentami bardzo zabawna, chociaż nie mogło zabraknąć też dramatycznych wydarzeń ;)

Fajna książka, momentami bardzo zabawna, chociaż nie mogło zabraknąć też dramatycznych wydarzeń ;)

takie na jeden dzień, ale o to mi chodziło

takie na jeden dzień, ale o to mi chodziło

Fajna, lekka.

Fajna, lekka.

Luźna lekka nawet momentami banalna. Ta autorka miewa lepsze momenty. Tu czyta się szybko i można polubić Harr'ego. Nawet. Słodko, lekko i dowcipnie.

Luźna lekka nawet momentami banalna. Ta autorka miewa lepsze momenty. Tu czyta się szybko i można polubić Harr'ego. Nawet. Słodko, lekko i dowcipnie.

Przyjemna, lekka, skrząca się humorem książka w sam raz na jedno popołudnie. Miejscami słodka, lecz nie przesłodzona.
Zdecydowanie lepsza niż pierwsza część serii.
Bohaterowie wyraziści (także ci drugoplanowi),zdecydowani i konsekwentni w swoich działaniach, do tego (a może właśnie dlatego?) wzbudzający sympatię. Nie ma tu miłości od pierwszego wejrzenia, a jeśli już Olivia i Harry coś na początku do siebie czują, to jest to raczej antypatia, która rzecz jasna powoli i stopniowo ustępuje miejsca coraz cieplejszym odczuciom.
Pomysł na fabułę może niezbyt odkrywczy (dwóch mężczyzn starających się o względy jednej kobiety),ale dobrze go zrealizowano. Zabawne dialogi (szczególnie te dotyczące pewnego gotyckiego romansu) wywołują uśmiech na twarzy. Na koniec otrzymujemy małą dawkę sensacji. Nie powiem, żeby jakoś szczególnie mnie przeraziła, czy zmartwiła przygoda lady Olivii (w końcu bądźmy szczerzy, to nie ten typ literatury, w której możemy spodziewać się tragicznego finału),ale z pewnością może to odrobinę rozruszać czytelnika.
Jedyne, czego żałuję to faktu, że postać rosyjskiego księcia nie została trochę przychylniej potraktowana przez autorkę.
Idealna lektura na chwilę relaksu.

Przyjemna, lekka, skrząca się humorem książka w sam raz na jedno popołudnie. Miejscami słodka, lecz nie przesłodzona.
Zdecydowanie lepsza niż pierwsza część serii.
Bohaterowie wyraziści (także ci drugoplanowi),zdecydowani i konsekwentni w swoich działaniach, do tego (a może właśnie dlatego?) wzbudzający sympatię. Nie ma tu miłości od pierwszego wejrzenia, a jeśli już...

Druga część cyklu, o wiele lepsza niż "Sekretny pamiętnik Mirandy Cheever". Nie jest to może historia, którą czyta się z zapartym tchem, ale dostarcza ona tyle przyjemności co słodkie ciasteczko czy gorąca czekolada. To pogodna, urocza historia ze sporą dawką humoru. Romans rozwija się powoli, co osobiście mi się podoba. Lubię, gdy relacja bohaterów rozwija się naturalnie i stopniowo, jest to zresztą bardziej realistyczne. Jednak jeśli ktoś liczy na mnóstwo namiętnych scen, to się zawiedzie. Główna para bohaterów jest sympatyczna i inteligentna, ich początkowa niechęć względem siebie z czasem przeradza się w przyjaźń i miłość. Dodatkowo mamy tu wątek rosyjskich szpiegów, których przybycie do Londynu może sporo namieszać, księcia Aleksieja i jego ochroniarza Władimira ("Vlad od wbijania na pal", jak nazywa go Harry). Całość ubarwia sensacyjny gotycki romans krążący po stolicy, w którym zaczytują się (prawie) wszyscy, mający w sobie tyle głębi co wojenne okopy. Śmierć bodajże matki jego głównej bohaterki poniesiona w wyniku zadziobania przez gołębie nie jest raczej czymś, co łatwo zapomnę.

Druga część cyklu, o wiele lepsza niż "Sekretny pamiętnik Mirandy Cheever". Nie jest to może historia, którą czyta się z zapartym tchem, ale dostarcza ona tyle przyjemności co słodkie ciasteczko czy gorąca czekolada. To pogodna, urocza historia ze sporą dawką humoru. Romans rozwija się powoli, co osobiście mi się podoba. Lubię, gdy relacja bohaterów rozwija się naturalnie i...

No nie. Pani Quinn jak dla mnie ma nieciekawy zwyczaj pisania zbyt długo, kiedy akcja nie posuwa się do przodu. Na około 350 stron, do jakiegokolwiek zbliżenia między bohaterami dochodzi po 250? Koszmarnie się wymęczyłam czytając nudne opisy, nieciekawe rozmowy. Sam romans nie zbyt porywający, w stylu bardziej przyjacielskim i sprawia, że gdy WRESZCIE dochodzi do scen namiętnych zdaje się wręcz trochę nie na miejscu. Jak między bratem a siostrą. Nie sięgnę już po sławną panią Quinn.

No nie. Pani Quinn jak dla mnie ma nieciekawy zwyczaj pisania zbyt długo, kiedy akcja nie posuwa się do przodu. Na około 350 stron, do jakiegokolwiek zbliżenia między bohaterami dochodzi po 250? Koszmarnie się wymęczyłam czytając nudne opisy, nieciekawe rozmowy. Sam romans nie zbyt porywający, w stylu bardziej przyjacielskim i sprawia, że gdy WRESZCIE dochodzi do scen...

Fajna książka. Nie wszystkie tej autorki mi się podobały, ale ta należy na pewno do bardziej udanych. Jest wszystko - romans, ciekawi bohaterowie (jeden z niewielu męskich bohaterów, który ma pracę i to w dodatku nietrywialną, bo tłumaczy z rosyjskiego),interesująca fabuła, sporo humoru, trochę akcji oraz wyraźnie zarysowane postaci poboczne (jak książę Aleksiej i jego ochroniarz Władimir). Wszystko w ładnym otoczeniu elżbietańskiego Londynu. W sam raz na wieczorne czytanie!

Fajna książka. Nie wszystkie tej autorki mi się podobały, ale ta należy na pewno do bardziej udanych. Jest wszystko - romans, ciekawi bohaterowie (jeden z niewielu męskich bohaterów, który ma pracę i to w dodatku nietrywialną, bo tłumaczy z rosyjskiego),interesująca fabuła, sporo humoru, trochę akcji oraz wyraźnie zarysowane postaci poboczne (jak książę Aleksiej i jego...

Czy da się napisać romans historyczny, który zaskoczy?
Julia Quin udowadnia że tak!
Inteligentny humor w połączeniu z inteligentnymi bohaterami daje bardzo przyjemną w odbiorze lekturę. Po raz pierwszy hasło na okładce "Współczesna Jane Austen" nie jest na wyrost.
Polecam!

Czy da się napisać romans historyczny, który zaskoczy?
Julia Quin udowadnia że tak!
Inteligentny humor w połączeniu z inteligentnymi bohaterami daje bardzo przyjemną w odbiorze lekturę. Po raz pierwszy hasło na okładce "Współczesna Jane Austen" nie jest na wyrost.
Polecam!

Pełna uroku i humoru historia :)
Malutki Harry miał ojca alkoholika. Sprzątał po nim, patrzył na to jak się stacza, a przez jego pijacki wybryk porzuca ukochany Uniwesytet na rzecz wojska. Dorosły Harry tłumaczy ważne dokumenty z języka rosyjskiego i zadurza się w swojej sąsiadce, która go podgląda czyli Olivii.
Między ich kwitnące uczucie wkrada się postać księcia Aleksieja Gomarowskiego, który adoruje Olivię, ale nie wie, że Harry rozumie jego język.
Jest akcja szpiegowska, porwanie i to co kocham z poprzednich książek czyli "Panna Buttersworth i szalony baron". Tym razem powieść czyta Sebastian Grey, a robi to z takim uczuciem, że doprowadza do łez nawet pokojówki.
Ja też się popłakałam, tyle że ze śmiechu.
Wbrew pozorom jest to leciutka i zabawna historia, która pozytywnie nastraja.

Pełna uroku i humoru historia :)
Malutki Harry miał ojca alkoholika. Sprzątał po nim, patrzył na to jak się stacza, a przez jego pijacki wybryk porzuca ukochany Uniwesytet na rzecz wojska. Dorosły Harry tłumaczy ważne dokumenty z języka rosyjskiego i zadurza się w swojej sąsiadce, która go podgląda czyli Olivii.
Między ich kwitnące uczucie wkrada się postać księcia...