Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiekowi zawsze się wydaje, że kiedyś było lepiej. To niekoniecznie prawda, bo nie umiemy docenić naszego dziś.

Człowiekowi zawsze się wydaje, że kiedyś było lepiej. To niekoniecznie prawda, bo nie umiemy docenić naszego dziś.

Nie można przeżyć życia za kogoś innego, choćby nie wiem co. Nie można mu mówić, co ma robić, a czego nie, ani brać na własne barki konsekwencji cudzych czynów. Nikomu to nie wychodzi na dobre. Każdy decyduje za siebie... i tylko za siebie potem dostaje od życia po głowie.

Nie można przeżyć życia za kogoś innego, choćby nie wiem co. Nie można mu mówić, co ma robić, a czego nie, ani brać na własne barki konsekwencji cudzych czynów. Nikomu to nie wychodzi na dobre. Każdy decyduje za siebie... i tylko za siebie potem dostaje od życia po głowie.

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, interwencji dziś nie będzie.

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, interwencji dziś nie będzie.

A cóż to takiego jest ta narodowość, jeśli nie czystym przypadkiem? Wypadkową serii zabiegów okoliczności, na które i tak nie mamy wpływu, tak jak na płeć czy kolor oczu, z którymi się rodzimy.

A cóż to takiego jest ta narodowość, jeśli nie czystym przypadkiem? Wypadkową serii zabiegów okoliczności, na które i tak nie mamy wpływu, tak jak na płeć czy kolor oczu, z którymi się rodzimy.

Socjalizm to epidemia!

Socjalizm to epidemia!

- Dziwny z was naród. Kiedy trzeba z głową, to wam szlachetność oczy przesłania. A jak trzeba by wielkość okazywać, to małostkowi jesteście jak nikt inny. Dwadzieścia lat tu żyję, ale zrozumieć trudno!

- Dziwny z was naród. Kiedy trzeba z głową, to wam szlachetność oczy przesłania. A jak trzeba by wielkość okazywać, to małostkowi jesteście jak nikt inny. Dwadzieścia lat tu żyję, ale zrozumieć trudno!

- [...] Przyświeca im najbardziej ludzkie z uczuć. - Strach? - Miłosierdzie. Sęk w tym, wiło, że ludzkie miłosierdzie, gdy nie ma żadnego przewodnika, może zaślepić równie łatwo co gniew. I wtedy pragnienie czystego, nieskalanego dobra przeistacza się w paniczną ucieczkę przed cierpieniem. Nawet matka, gdy próbuje uchronić młode przed wszelkim cierpieniem tego świata, bez względu na cenę, potrafi wyrządzić mu większą krzywdę, niż byłby zdolny wyrządzić świat. Nie z głupoty, podłości czy strachu, choć tak chciałoby się myśleć, choć tak byłoby łatwiej. Czyni tak z miłosierdzia. Nie pozwala mu biec. Nie pozwala mu walczyć. Nie pozwala mu płakać. Nie pozwala mu... - [...] Żyć.

- [...] Przyświeca im najbardziej ludzkie z uczuć. - Strach? - Miłosierdzie. Sęk w tym, wiło, że ludzkie miłosierdzie, gdy nie ma żadnego przewodnika, może zaślepić równie łatwo co gniew. I wtedy pragnienie czystego, nieskalanego dobra przeistacza się w paniczną ucieczkę przed cierpieniem. Nawet matka, gdy próbuje uchronić młode przed wszelkim cierpieniem tego świata, bez wzglę...

- A od kiedy to wiara musi mieć sens? - spytała filozoficznie. - Nie zdarzyło się panu wierzyć w coś ślepo na przekór wszystkiemu, co mówi rozsądek?

- A od kiedy to wiara musi mieć sens? - spytała filozoficznie. - Nie zdarzyło się panu wierzyć w coś ślepo na przekór wszystkiemu, co mówi rozsądek?

- Ale przecież człowiek, który narażał życie, żeby uratować carewicza, nie będzie chyba popierał buntowników? - Jeszcze jak będzie! - zapewnił Dracenko. - Pod tym względem wszyscy Polacy mają nie po kolei w głowie! Krzyknij takiemu "ojczyzna wzywa!", a zaraz chwyci za szablę. Wierzcie mi, wiem, co mówię, moja żona też jest Polką. Kiedyś w czasie kampanii tureckiej zachorowałem na dur brzuszny, a to, sami wiecie, nieprzyjemna rzecz. Elwira - głos mu złagodniał - przecywała w obozie razem z innymi żonami oficerów. Kiedy dowiedziała się o mojej chorobie, przejechała dwieście wiorst chłopską furą bez eskorty tylko po to, żeby mnie pielęgnować. Wyrzuciła ordynansa za drzwi i siedziała przy mnie dzień i noc, póki nie wydobrzałem. Jednym słowem: ideał. A wystarczyło, że kiedyś wspomniałem coś niepochlebnego o buncie z osiemset trzydziestego, i cisnęła we mnie wazę z zupą! Rozumiecie? Ot tak, bez słowa! - I co? Trafiła - spytał z ciekawością Brusiłow. - Dzięki Bogu, nie. (...) Uciekłem. W zasięgu ręki miała jeszcze półmisek z pieczystym.

- Ale przecież człowiek, który narażał życie, żeby uratować carewicza, nie będzie chyba popierał buntowników? - Jeszcze jak będzie! - zapewnił Dracenko. - Pod tym względem wszyscy Polacy mają nie po kolei w głowie! Krzyknij takiemu "ojczyzna wzywa!", a zaraz chwyci za szablę. Wierzcie mi, wiem, co mówię, moja żona też jest Polką. Kiedyś w czasie kampanii tureckiej zachorowałem ...

Albowiem Dobro osiąga siłę tylko wtedy, gdy świadomie walczy ze Złem. Dobro nie wystawione na pokusy traci na wartości, jest jak fałszywe złoto.

Albowiem Dobro osiąga siłę tylko wtedy, gdy świadomie walczy ze Złem. Dobro nie wystawione na pokusy traci na wartości, jest jak fałszywe złoto.

WITIA A Polaków za co? Za Tarasa Bulbę? GUREWICZ Zwisa mi twoja Bulba!... Za to, że wyprzedzili nas w geograficznym zbliżeniu do Europy i... PROCHOROW I w historycznej nienawiści do Żydów...

WITIA A Polaków za co? Za Tarasa Bulbę? GUREWICZ Zwisa mi twoja Bulba!... Za to, że wyprzedzili nas w geograficznym zbliżeniu do Europy i... PROCHOROW I w historycznej nienawiści do Żydów...

Magia to wyłącznie wiara w to, że coś się może stać. To związek nie między rzeczami, a raczej między ich istotami.

Magia to wyłącznie wiara w to, że coś się może stać. To związek nie między rzeczami, a raczej między ich istotami.

Należę do tych licznych sceptyków, którzy uważają przyszłość polskiego Państwa w jego kształcie obecnym jako problematyczną; sądzę owszem, że narodowość polska w tej lub innej formie przetrwa jeszcze długie czasy, zatem jeszcze będzie miała swoją historię; to jest swego rodzaju perz, którego w ciągu stu dwudziestu lat ani niemiecki pług, ani rosyjski topór wykorzenić nie potrafiły.

Należę do tych licznych sceptyków, którzy uważają przyszłość polskiego Państwa w jego kształcie obecnym jako problematyczną; sądzę owszem, że narodowość polska w tej lub innej formie przetrwa jeszcze długie czasy, zatem jeszcze będzie miała swoją historię; to jest swego rodzaju perz, którego w ciągu stu dwudziestu lat ani niemiecki pług, ani rosyjski topór wykorzenić nie potraf...

Ojczyzna to miejsce, w którym nie kwestionuje się mojej przynależności. Według socjologa Heinza Budego ojczyzna daje wewnętrzną siłę ciężkości. Uważam, że to trafne spostrzeżenie. W Polsce czuję, jakbym nosiła w sobie niewidzialny ciężar, przyjemną ołowianą kulę, która mnie uziemia.

Ojczyzna to miejsce, w którym nie kwestionuje się mojej przynależności. Według socjologa Heinza Budego ojczyzna daje wewnętrzną siłę ciężkości. Uważam, że to trafne spostrzeżenie. W Polsce czuję, jakbym nosiła w sobie niewidzialny ciężar, przyjemną ołowianą kulę, która mnie uziemia.