Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żyjemy, aby walczyć jeszcze jeden dzień.

Żyjemy, aby walczyć jeszcze jeden dzień.

Świat to trudne miejsce. Jemu nie zależy. Choć nie żywi nienawiści do ciebie i do mnie, nie darzy nas też miłością. Dzieją się na nim rzeczy straszne, których nie można wytłumaczyć. Dobrzy ludzie umierają w zły sposób i pozostawiają tych, co ich kochali całkiem samych. Czasem się wydaje, że tylko złym ludziom dopisuje zdrowie i powodzenie. Świat cię nie kocha (...). Pamiętaj jednak robić swoje. Takie masz zadanie na tym trudnym świecie, musisz podtrzymywać swoją miłość i robić swoje, żeby nie wiedzieć co. Bierz się w garść i po prostu rób swoje.

Świat to trudne miejsce. Jemu nie zależy. Choć nie żywi nienawiści do ciebie i do mnie, nie darzy nas też miłością. Dzieją się na nim rzeczy straszne, których nie można wytłumaczyć. Dobrzy ludzie umierają w zły sposób i pozostawiają tych, co ich kochali całkiem samych. Czasem się wydaje, że tylko złym ludziom dopisuje zdrowie i powodzenie. Świat cię nie kocha (...). Pamiętaj je...

-Powiedz coś żebym nie czuł się tak głupio. -Nie czuj się głupio, Park. -Dzięki.

-Powiedz coś żebym nie czuł się tak głupio. -Nie czuj się głupio, Park. -Dzięki.

Eleonora miała rację - nigdy nie wyglądała ładnie. Wyglądała jak dzieło sztuki, a sztuka nie może być po prostu ładna; sztuka ma wywoływać emocje.

Eleonora miała rację - nigdy nie wyglądała ładnie. Wyglądała jak dzieło sztuki, a sztuka nie może być po prostu ładna; sztuka ma wywoływać emocje.

To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.

To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.

Myślisz, że wystarczy kogoś mocno tulić, żeby być blisko niego. Myślisz, że możesz kogoś przytulić tak mocno, że odciśnie się w tobie i będziesz go czuć ,nawet gdy już się od ciebie odsunie.

Myślisz, że wystarczy kogoś mocno tulić, żeby być blisko niego. Myślisz, że możesz kogoś przytulić tak mocno, że odciśnie się w tobie i będziesz go czuć ,nawet gdy już się od ciebie odsunie.

- On się z nich ewidentnie naśmiewa. - Kto? - Szekspir. - Proszę, rozwiń tę myśl. Znów przewróciła oczami. Rozgryza już grę pana Stessmana. - Romeo i Julia to dwójka bogatych dzieciaków, które zawsze dostawały wszystkiego, czego zapragnęły. A teraz wydaje się im, że pragną siebie nawzajem. - Kochają się... - powiedział nauczyciel, łapiąc się za serce. - Nawet się nie znają - odparła. - To była miłość od pierwszego wejrzenia. - To było raczej "Boziu, ale on słodki" od pierwszego wejrzenia. Gdyby Szekspir naprawdę chciał, by pan uwierzył w ich miłość, nie napisałby niemal od razu, w pierwszej scenie, że Romeo ma obsesje na punkcie Rozaliny... Szekspir nabija się z miłości.

- On się z nich ewidentnie naśmiewa. - Kto? - Szekspir. - Proszę, rozwiń tę myśl. Znów przewróciła oczami. Rozgryza już grę pana Stessmana. - Romeo i Julia to dwójka bogatych dzieciaków, które zawsze dostawały wszystkiego, czego zapragnęły. A teraz wydaje się im, że pragną siebie nawzajem. - Kochają się... - powiedział nauczyciel, łapiąc się za serce. - Nawet się nie znają - od...

Jesteś pewny, że stać cię na luksus rozczulania się nad sobą?

Jesteś pewny, że stać cię na luksus rozczulania się nad sobą?

Dobrzy ludzie umierają w zły, bolesny sposób i pozostawiają tych, co ich kochali, całkiem samych.

Dobrzy ludzie umierają w zły, bolesny sposób i pozostawiają tych, co ich kochali, całkiem samych.

A jednak on jest za inteligentny, aby być czymś dzisiaj: żeby dziś czegoś dokonać, trzeba być trochę durniem jednak.

A jednak on jest za inteligentny, aby być czymś dzisiaj: żeby dziś czegoś dokonać, trzeba być trochę durniem jednak.

Lubię deszcz,bo pada na wszystkich jednakowo.

Lubię deszcz,bo pada na wszystkich jednakowo.

Góry wybaczają niewiele pomyłek.

Góry wybaczają niewiele pomyłek.

Wytrzymać istnienie bez obłędu, rozumiejąc choć trochę jego esencję, bez zatumanienia się religią czy społecznikostwem, to nadludzkie niemal zadanie.

Wytrzymać istnienie bez obłędu, rozumiejąc choć trochę jego esencję, bez zatumanienia się religią czy społecznikostwem, to nadludzkie niemal zadanie.

Ciemna jest noc, rój gwiazd nad nami, po niebie płynie ciastko z rodzynkami...

Ciemna jest noc, rój gwiazd nad nami, po niebie płynie ciastko z rodzynkami...