Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tłumaczenie tej książki na język polski to jest skandal. Podobno ten tekst przeszedł redakcję merytoryczną i techniczną oraz korektę, ale nikt jakoś nie wychwycił pominiętych fragmentów tekstu, przeinaczeń, błędów merytorycznych! To w ogóle nie powinno zostać wydane.

Tłumaczenie tej książki na język polski to jest skandal. Podobno ten tekst przeszedł redakcję merytoryczną i techniczną oraz korektę, ale nikt jakoś nie wychwycił pominiętych fragmentów tekstu, przeinaczeń, błędów merytorycznych! To w ogóle nie powinno zostać wydane.

Lubię twórczość Michaela Crichtona, ale akurat po tej książce widać, że nie miał szansy jej dopracować. W niektórych miejscach przypomina wstępny szkic, którego nikt sensownie nie obrobił. To widać szczególnie na początku - np. scena, w której wszystkie postaci wprowadzane są kolejno w ciągu jednej rozmowy z podaniem imienia, nazwiska i pełnionej funkcji, jest smutnym przypomnieniem, że ktoś napisał wstęp, do którego chciał zapewne później wrócić, ale nie miał już możliwości.

Lubię twórczość Michaela Crichtona, ale akurat po tej książce widać, że nie miał szansy jej dopracować. W niektórych miejscach przypomina wstępny szkic, którego nikt sensownie nie obrobił. To widać szczególnie na początku - np. scena, w której wszystkie postaci wprowadzane są kolejno w ciągu jednej rozmowy z podaniem imienia, nazwiska i pełnionej funkcji, jest smutnym...

Świetna książka, polecam. Trochę wolno się rozkręca, długo się w nią "wczuwałam", ale w pewnym momencie coś zaskoczyło i nie mogłam się od niej oderwać. Dobrze napisana, psychologicznie przekonująca i nieprzekombinowana. Ciekawe zakończenie.

Świetna książka, polecam. Trochę wolno się rozkręca, długo się w nią "wczuwałam", ale w pewnym momencie coś zaskoczyło i nie mogłam się od niej oderwać. Dobrze napisana, psychologicznie przekonująca i nieprzekombinowana. Ciekawe zakończenie.

Dla mnie ta książka była dużym rozczarowaniem. Zapowiadała się ciekawie - akcja jest osadzona w klimatycznym miejscu, w treść są wplecione grenlandzkie wierzenia i zagadkowa okolica, ale... coś poszło nie tak. Czytałam wcześniej kilka innych powieści Sigurdardottir i zwykle kończyłam je z wrażeniem, że akcja jest za bardzo zawikłana, tak że autorce trudno jest ją rozsądnie rozwiązać. W "Lodzie w żyłach" Sigurdardottir wprowadza dużo niepotrzebnych elementów, które są efektowne i budują atmosferę, ale nie spełniają poza tym żadnej innej logicznej funkcji - np. dziewczynka z pogryzioną twarzą - i to jest boleśnie odczuwalne na koniec, kiedy wszystkie wątki należy jakoś spójnie ze sobą połączyć i powstaje kłopot. To samo dotyczy mnożenia zwłok :-) W niektórych miejscach tekst jest niejasny. Doczytałam do końca chyba tylko ze względu na to, że bardzo lubię poczucie humoru autorki.

Dla mnie ta książka była dużym rozczarowaniem. Zapowiadała się ciekawie - akcja jest osadzona w klimatycznym miejscu, w treść są wplecione grenlandzkie wierzenia i zagadkowa okolica, ale... coś poszło nie tak. Czytałam wcześniej kilka innych powieści Sigurdardottir i zwykle kończyłam je z wrażeniem, że akcja jest za bardzo zawikłana, tak że autorce trudno jest ją rozsądnie...