Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I niestety dochodzi się w pewnym momencie do ściany, za którą nie ma nic. Tak jest z tą pozycją - uderza Cię w twarz, czujesz niedowierzanie, żal, ogromną ciekawość i złość jednocześnie. Niektórzy mówią, że jest przeciągnięta - dla mnie to dobrze, bo łaknę kolejnych historii "Pieśni lodu i ognia" jak narkoman działki! Co? Skończyło się w ten sposób i nie ma nic więcej?! Martinie, jak możesz mnie tak torturować?! Kiedy będę mogła wziąć do ręki następną część i nasycić swoją ciekawość? Cały cykl jest dla mnie genialnym majstersztykiem, który przeczytałam w niespełna dwa miesiące i ciągle mi mało.

I niestety dochodzi się w pewnym momencie do ściany, za którą nie ma nic. Tak jest z tą pozycją - uderza Cię w twarz, czujesz niedowierzanie, żal, ogromną ciekawość i złość jednocześnie. Niektórzy mówią, że jest przeciągnięta - dla mnie to dobrze, bo łaknę kolejnych historii "Pieśni lodu i ognia" jak narkoman działki! Co? Skończyło się w ten sposób i nie ma nic więcej?!...

Coraz to dziwniejsze rzeczy dzieją się w Westros, fabuła nieco wyhamowała, a Martina trochę za bardzo ponosi wyobraźnia. Akcja jest spokojna i już nie tak wciągająca jak w poprzednich częściach. Mimo to trzeba przeczytać.

Coraz to dziwniejsze rzeczy dzieją się w Westros, fabuła nieco wyhamowała, a Martina trochę za bardzo ponosi wyobraźnia. Akcja jest spokojna i już nie tak wciągająca jak w poprzednich częściach. Mimo to trzeba przeczytać.

Coraz to więcej wątków, postaci i ciekawych zdarzeń! Spiski i intrygi na porządku dziennym. Coraz cieplejszymi uczuciami darzę Jona Snowa. Czyta się szybko i przyjemnie.

Coraz to więcej wątków, postaci i ciekawych zdarzeń! Spiski i intrygi na porządku dziennym. Coraz cieplejszymi uczuciami darzę Jona Snowa. Czyta się szybko i przyjemnie.