Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z lepszych ksiazek jakie do tej pory przeczytalam.Suworow ma styl prosty , reportesrki, jednak w opisie i przemysleniach da sie wyczoc(o ile to mozliwe) wrazliwosc piora. Jest oryginalem i poczatkiem w swojej dziedzinie , takie ksiazki inspiruja i beda inpisrowac, sa i beda kopiowane przez wielu asrtystow na calym swiecie. Podoba mi sie tez bardzo kontekst filozoficzno-polityczny. Socjalizm kontra kapitalizm. Filozofia sprowadzona do kilku prostych zolnierskich slow , dzieki czemu jaskrawoc prawdy bije po oczach , nawet okularnikow z ciezka wada wzroku. O dziwo nie denerwowal mnie brak ''pieknosci'' w slowach , opisach. Zawsze czytajac nowoczesne ksiazki doznaje pewnego rozczarowania , bo czytajac tylko czytam, nie moge juz poprostu czuc ani smakowac tekstu , rozkoszowac sie rzeka literek.W przypadku Wiktora Suworowa, oszczedny by nie rzezc siermiezny ,wydaje sie wrecz pozadany, zupelnie na miejscu , naturalny. Wiktor zapewne wzial sobie do serca rady jednego z przelozonych i nie udawal pisal bedac soba.
Co mnie udezylo juz po kilku stronach ''akwarium''???.Moglby Akwarium i sam Kapuscinski napisac, ale styl mniej wykwintny, prostszy , mysli gorzej sklarowane, opis mniej ciekawy,przemyslenia mniej wnikliwe, mniej daleko posunietych wnioskow . Podobne mi to wszystko jest do tekstow Kapuscinskiego . Moj ukochany reporter , niegdys jego teksty stanowily dla mnie swietosc , uczylam sie na pamiec stronicowych cytatow z jego ksiazek , nie moglam nie poznac podobienstwa. Najwyrazniej pewne doswiadczenia wbijaja sie gleboko do podswiadomosci, kierujac stamtad nasza terazniejszoscia i przyszloscia, samymi ciagle bedac w przeszlosci.W tym semireporterskim stylu Suworowa, (a i Kapuscinkiego)jakby w skladaniu sprawozdania kryje sie wycwiczone wrecz wryte w dusze przykazanie zapamietywania twarzy , nazwizk, kwoty, pogody,ulicy. Zapisywania numerow, imion , zawodu.Wycwiczony zostal w nich odruch bezwarunkowy,zastala zmieniona ich natura.Nie da sie byc 2 osobami na raz, nie da sie skasowac przeslosci,chocby niewiadomo jak Kapuscinksi tego chcial -nie byl on reporterem, byl szpiego-reporterem.Nic co zrobilismy w naszym zyciu nie poztsaje obojetne na pozniejsze ksztaltowanie go. Kazda decyzja jest bruzda niezmazywlanym tatuazem, jest wiecznoscia.Na nowo, dojrzawszy do tego rozumiem stwierdzenie ''zycie skalda sie z wyborow''

Jedna z lepszych ksiazek jakie do tej pory przeczytalam.Suworow ma styl prosty , reportesrki, jednak w opisie i przemysleniach da sie wyczoc(o ile to mozliwe) wrazliwosc piora. Jest oryginalem i poczatkiem w swojej dziedzinie , takie ksiazki inspiruja i beda inpisrowac, sa i beda kopiowane przez wielu asrtystow na calym swiecie. Podoba mi sie tez bardzo kontekst...