Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O ty głupie serce! Jakie nieprzebrane pokłady nadziei w sobie nosisz.

O ty głupie serce! Jakie nieprzebrane pokłady nadziei w sobie nosisz.

Jak mocno trzeba tęsknić za kimś kogo sie nigdy nie znało? Tęsknić tak mocno, ze tchu braknie w piersiach? Nie wiedzieć, daremnie czekać na wieści, ukrywać ból, zżerajacy od środka - oto największa gorycz, jakiej może doznać człowiek.

Jak mocno trzeba tęsknić za kimś kogo sie nigdy nie znało? Tęsknić tak mocno, ze tchu braknie w piersiach? Nie wiedzieć, daremnie czekać na wieści, ukrywać ból, zżerajacy od środka - oto największa gorycz, jakiej może doznać człowiek.

Szczęście nie jest przecież stanem wiecznym, zresztą tez nie okresowym. Szczęście to po prostu skurcz serca, którego doznaje się czasami, kiedy człowieka przepełnia taka radość, że wprost trudno nią znieść. Znika równie szybko jak się pojawia. I nie ma go, dopóki nie nadejdzie znowu, by sprawić, że człowiek uzna życie za najwspanialszy dar.

Szczęście nie jest przecież stanem wiecznym, zresztą tez nie okresowym. Szczęście to po prostu skurcz serca, którego doznaje się czasami, kiedy człowieka przepełnia taka radość, że wprost trudno nią znieść. Znika równie szybko jak się pojawia. I nie ma go, dopóki nie nadejdzie znowu, by sprawić, że człowiek uzna życie za najwspanialszy dar.

Jak żyć, kiedy ktoś, kogo się pokochało bardziej niż samo życie, odszedł na zawsze? Co robić, kiedy nieznośny ból rozsadza serce, kiedy dusza jest niczym pulsująca rana, wciąż na nowo rozdzierana przez wspomnienia i tęsknotę? Co wtedy człowiekowi pozostaje?

Jak żyć, kiedy ktoś, kogo się pokochało bardziej niż samo życie, odszedł na zawsze? Co robić, kiedy nieznośny ból rozsadza serce, kiedy dusza jest niczym pulsująca rana, wciąż na nowo rozdzierana przez wspomnienia i tęsknotę? Co wtedy człowiekowi pozostaje?

Potrzebujemy czegoś, w co byśmy wierzyli. My biedne ziemskie istoty potrzebujemy czegoś lub kogoś silniejszego od nas, do kogo można się zwrócić gdy wszystko inne zawodzi.

Potrzebujemy czegoś, w co byśmy wierzyli. My biedne ziemskie istoty potrzebujemy czegoś lub kogoś silniejszego od nas, do kogo można się zwrócić gdy wszystko inne zawodzi.

Że też ludzie nie mogą zrozumieć, że jak koniec, to koniec.

Że też ludzie nie mogą zrozumieć, że jak koniec, to koniec.

(...) co to jest zazrość? Czy wiesz, jak ona moze rozdzierać człowieka na strzępki, kawałek po kawałku, z każdym dniem upływajacym z daleka od ukochanej osoby.

(...) co to jest zazrość? Czy wiesz, jak ona moze rozdzierać człowieka na strzępki, kawałek po kawałku, z każdym dniem upływajacym z daleka od ukochanej osoby.

Każdy człowiek ma prawo zachować jakiś mały kącik w duszy, miejsce, do którego nikt inny nie ma dostępu. Tego właśnie bardzo wielu małżeństwom brak. Chce się posiadać swojego partnera bez reszty, nie toleruje żadnych jego zainteresowań, nawet najbardziej niewinnych.

Każdy człowiek ma prawo zachować jakiś mały kącik w duszy, miejsce, do którego nikt inny nie ma dostępu. Tego właśnie bardzo wielu małżeństwom brak. Chce się posiadać swojego partnera bez reszty, nie toleruje żadnych jego zainteresowań, nawet najbardziej niewinnych.

Jedynie pierwsze związki mogą być w pełni czyste i w pełni szczęśliwe. Nic ich nie zastąpi, jeśli są nieudane. Następne miłowanie nigdy nie osiągnie tej czystej doskonałości; nawet gdy jest trwałe jak skała, w jego marmurze biegnie żyła innej barwy, niby zaschła krew przeszłości.

Jedynie pierwsze związki mogą być w pełni czyste i w pełni szczęśliwe. Nic ich nie zastąpi, jeśli są nieudane. Następne miłowanie nigdy nie osiągnie tej czystej doskonałości; nawet gdy jest trwałe jak skała, w jego marmurze biegnie żyła innej barwy, niby zaschła krew przeszłości.