Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak powinno się pisać horrory.

Książka z półki "Można się przestraszyć".
Niesamowity klimat, napięcie utrzymane przez całą książkę,
nie dało się od niej oderwać, dosłownie połknęłam ją na kilka razy.

Zwroty akcji, sceneria, bohaterowie przestawieni tak, że bardziej dogłębnie i autentycznie chyba się nie da.
W tej powieści, każdy szczegół jest absolutnie dopasowany,
wszystko się zazębia, a czytelnik z każdą stroną jest coraz ciekawszy reszty.
Nie sposób ją odłożyć nie myśląc jak historia się zakończy.

Mój egzemplarz "nie będzie tym, co tak zbiera kurz" ;)- sięgnę po nią jeszcze nie raz.

Tak powinno się pisać horrory.

Książka z półki "Można się przestraszyć".
Niesamowity klimat, napięcie utrzymane przez całą książkę,
nie dało się od niej oderwać, dosłownie połknęłam ją na kilka razy.

Zwroty akcji, sceneria, bohaterowie przestawieni tak, że bardziej dogłębnie i autentycznie chyba się nie da.
W tej powieści, każdy szczegół jest absolutnie dopasowany,...

O czym jest powieść? O mrocznej stronie kobiet, o ciężkich decyzjach, o matczynej miłości, o przyjaźni, lecz nie takiej jaką na co dzień znamy.

Główna bohaterka - Dolores Claiborne, jest postacią wyrazistą, o ciętym języku, nie dającą sobie w kaszę dmuchać. Jest teź kochającą matką, żoną, gospodynią domową. W swym monologu wyjawia sekrety swojego mrocznego życia, pokazując, co może złamać kobietę twardą jak stal, co musi się stać, by kobieta skłonna była do morderstwa.

King pokazał jak sprawnie potrafi obracać gatunkami literackimi, nie tracąc przy tym klimatu swoich powieści. Historia od początku do końca świetnie napisana, wciągająca,mroczna.

Warta polecenia, warta przeczytania.

O czym jest powieść? O mrocznej stronie kobiet, o ciężkich decyzjach, o matczynej miłości, o przyjaźni, lecz nie takiej jaką na co dzień znamy.

Główna bohaterka - Dolores Claiborne, jest postacią wyrazistą, o ciętym języku, nie dającą sobie w kaszę dmuchać. Jest teź kochającą matką, żoną, gospodynią domową. W swym monologu wyjawia sekrety swojego mrocznego życia,...

Czytelnicy przyzwyczajeni do"typowego" Kinga mogą czuć się zawiedzeni. Niestety po książce spodziewałam się czegoś więcej. Lata 70-te, park rozrywki, młody chłopak no i oczywiście - upiór, to wszystko stanowiło podwaliny do wspaniałego horroru, powieść jednak skupiała się bardziej na przeżyciach wewnętrznych (przede wszystkim miłosnych) głównego bohatera - Devina, a wątek kryminalny (bo nie można go nazwać wątkiem grozy), to tylko pikantny dodatek.
Co do książek Kinga zawsze mam wysokie oczekiwania, uważam jednak, że mam do tego prawo, ponieważ autor tworząc "Lśnienie", "Ręka Mistrza" ,"Carrie" czy inne kultowe powieści, postawił sobie bardzo wysoką poprzeczkę.
Książkę skończyłam parę dni temu, nie zapadły mi w pamięć jakieś szczególne emocje związane z nią, a nawet miałam problem w przypomnieniem sobie imienia głównego bohatera, mimo wszystko polecam przeczytać :)

Czytelnicy przyzwyczajeni do"typowego" Kinga mogą czuć się zawiedzeni. Niestety po książce spodziewałam się czegoś więcej. Lata 70-te, park rozrywki, młody chłopak no i oczywiście - upiór, to wszystko stanowiło podwaliny do wspaniałego horroru, powieść jednak skupiała się bardziej na przeżyciach wewnętrznych (przede wszystkim miłosnych) głównego bohatera - Devina, a wątek...

Powieść na pewno różniąca się klimatem od typowych powieści Kinga, co absolutnie nie ujmuje jej uroku, wręcz przeciwnie. Tajemnicza aura wokół osoby Scotta, wątek jego dzieciństwa - klasa. Historia ciekawa, świetnie napisana, choć nagłe przeskoki w czasie i do 'innego świata' sprawiały, że można było się pogubić. Ujęło mnie barwne słowotwórstwo autora, myślę, że bez niego książka straciłaby trochę swojej magii.

Powieść na pewno różniąca się klimatem od typowych powieści Kinga, co absolutnie nie ujmuje jej uroku, wręcz przeciwnie. Tajemnicza aura wokół osoby Scotta, wątek jego dzieciństwa - klasa. Historia ciekawa, świetnie napisana, choć nagłe przeskoki w czasie i do 'innego świata' sprawiały, że można było się pogubić. Ujęło mnie barwne słowotwórstwo autora, myślę, że bez niego...

Jedyna i ostatnia książka Coelho, którą przeczytałam. Sięgnęłam po nią przez totalny przypadek.

Przyznaję, nie dobrnęłam do końca, przeczytałam 3/4, nie podołałam tym torturom. Denna, ciągnąca się jak flaki z olejem, pseudo inteligentna historyjka. Nie wykrzesała ze mnie żadnych emocji, równie dobrze mogłabym czytać instrukcje obsługi mikrofalówki.

Jedyna i ostatnia książka Coelho, którą przeczytałam. Sięgnęłam po nią przez totalny przypadek.

Przyznaję, nie dobrnęłam do końca, przeczytałam 3/4, nie podołałam tym torturom. Denna, ciągnąca się jak flaki z olejem, pseudo inteligentna historyjka. Nie wykrzesała ze mnie żadnych emocji, równie dobrze mogłabym czytać instrukcje obsługi mikrofalówki.

Pierwsza książka Kinga, którą dostała się w moje ręce i bodajże trzecia z rzędu, którą przeczytałam z własnej woli. Od momentu kiedy skończyłam czytać "Lśnienie", książki to nieodłączny element mojego wolnego czasu. Książka ponoć trudna dla niewprawionych, dla mnie okazała się historią tak wciągającą, że potrafiłam czytać ją nocami, gdy za dnia nie miałam odrobiny wolnego czasu, takim oto sposobem czytałam ją 5 dni (a raczej nocy ;)). Powracałam do niej jeszcze cztery lub pięć razy, za każdym razem czytałam ją z zapartym tchem, tak jak po raz pierwszy.

Pierwsza książka Kinga, którą dostała się w moje ręce i bodajże trzecia z rzędu, którą przeczytałam z własnej woli. Od momentu kiedy skończyłam czytać "Lśnienie", książki to nieodłączny element mojego wolnego czasu. Książka ponoć trudna dla niewprawionych, dla mnie okazała się historią tak wciągającą, że potrafiłam czytać ją nocami, gdy za dnia nie miałam odrobiny wolnego...