Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nawet nie wiem, czy potrafię ocenić tak krótką treść. Opowiadanie dodaje nam pewnego urozmaicenia książki, jednak nie umiem określić czy jeden rozdział z perspektywy Tobiasa to coś, czemu mogę wystawić gwiazdki.

Nawet nie wiem, czy potrafię ocenić tak krótką treść. Opowiadanie dodaje nam pewnego urozmaicenia książki, jednak nie umiem określić czy jeden rozdział z perspektywy Tobiasa to coś, czemu mogę wystawić gwiazdki.

Cudze chwalę, swojego nie znam.
"Arion. Ścieżka wybrańca" to polska powieść fantasy. Po naszą ojczystą literaturę mówiąc szczerze sięgam rzadko, ta jednak mnie pozytywnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się po niej takiej tematyki i takiego toku treści.
W książce podoba mi się ukazanie świata. Bardzo dobrym rozwiązaniem okazała się mapka krain opisanych w treści, ponieważ dała możliwość dokładnego śledzenia wędrówki bohaterów. A byli to bohaterzy niezwykli i różnorodni. Książka okazywała nimi różne emocje- smutek, śmiech czy wzruszenie. Każda postać miała indywidualny, niezwykły i niepowtarzalny charakter, co przypadło mi do gustu. Sama treść niesamowicie wciąga. Gdyby nie codzienne obowiązki z pewnością przeczytałabym całą za jednym podejściem. Dużym plusem jest też podejście do wszystkiego z dystansem. Tekst zawierał bowiem język potoczny, przez co czytanie było lekkie i przyjemne. Liczę na kolejną część, ponieważ powieść została przerwana w naprawdę interesującym momencie i przyznam, że nie mogę odpędzić od siebie myśli co będzie dalej.
Polecam książkę z pewnością osobom, które nie wierzą w polską literaturę lub tak jak ja -nie są fanami polskiego fantasy. Ta książka prawdopodobnie obróci wasze zdanie do góry nogami. Z każdą jedną stroną przybywają kolejne emocje i jest się coraz ciężej oderwać.
Jak to zwykle bywa, wszędzie znajdzie się jakiś minus. Tu jest to na pewno słaba korekta, czyli błąd wydawnictwa. Uważam, że dość słabo wykazali się w tym temacie.
Książka podobała mi się niezmiernie, czekam na ciąg dalszy. Z pewnością kiedyś do niej wrócę i oczywiście polecę ją swoim znajomym. Dziś mogę jeszcze tylko trzymać kciuki za autora i liczyć na kolejne dawki tej historii.

Cudze chwalę, swojego nie znam.
"Arion. Ścieżka wybrańca" to polska powieść fantasy. Po naszą ojczystą literaturę mówiąc szczerze sięgam rzadko, ta jednak mnie pozytywnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się po niej takiej tematyki i takiego toku treści.
W książce podoba mi się ukazanie świata. Bardzo dobrym rozwiązaniem okazała się mapka krain opisanych w treści, ponieważ dała...

"Przywróceni" to niebanalna powieść. Wiele momentów mnie zaskoczyło pozytywnie. Jednak zdarzało mi się, że nie wiedziałam o co chodzi, mianowicie ciężko było mi się wczuć w przebieg wydarzeń. "Wstawki" opisujące kolejnych przywróconych były ciekawe, lecz niejednokrotnie zbiły mi z tropu. Książkę uważam za interesującą. W prawdzie spodziewałam się po niej czegoś zupełnie innego okazała się mieć dobrą treść. Może to nie do końca mój gust, ale całość była pisana z pomysłem, wszystko starało się być dopracowane i wydarzenia nie raz zadziwiły. Być może nie przemawia to wszystko do mnie tak zachwycająco,może z biegiem czasu spojrzę na to inaczej.

"Przywróceni" to niebanalna powieść. Wiele momentów mnie zaskoczyło pozytywnie. Jednak zdarzało mi się, że nie wiedziałam o co chodzi, mianowicie ciężko było mi się wczuć w przebieg wydarzeń. "Wstawki" opisujące kolejnych przywróconych były ciekawe, lecz niejednokrotnie zbiły mi z tropu. Książkę uważam za interesującą. W prawdzie spodziewałam się po niej czegoś zupełnie...

"Niech okey będzie naszym zawsze" - te słowa zapadły w pamięć chyba każdemu, kto przeczytał tą książkę. Cudowna opowieść. Dziś wiem, że warto było po nią sięgnąć. Po ukończeniu lektury poczułam się zupełnie jak Hazel - główna bohaterka - po przeczytaniu "Cios Udręki". Po głowie chodziły mi myśli, czy dobrze zrozumiałam zakończenie.
Powieść znakomicie ukazuje świat osoby świadomej faktu, że umrze szybciej od swoich rówieśników. Problemy, z którymi boryka się na co dzień, badania, mama, która nie ma czasu pracować... Wszystko dokładnie tak, jak w rzeczywistości. Momentami wzruszająca, momentami zabawna, zawsze jednak prawdziwa. Bez wątpienia polecę ją znajomym.

"Niech okey będzie naszym zawsze" - te słowa zapadły w pamięć chyba każdemu, kto przeczytał tą książkę. Cudowna opowieść. Dziś wiem, że warto było po nią sięgnąć. Po ukończeniu lektury poczułam się zupełnie jak Hazel - główna bohaterka - po przeczytaniu "Cios Udręki". Po głowie chodziły mi myśli, czy dobrze zrozumiałam zakończenie.
Powieść znakomicie ukazuje świat osoby...