Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówimy o Polsce. Tam nic i nigdy nie jest normalne.

Mówimy o Polsce. Tam nic i nigdy nie jest normalne.

Prawda-rzekł spokojnym głosem Samson Miodek-jest córą czasu. -Poczętą-dokończył Szarlej- w przypadkowym i krótkotrwałym romansie ze zbiegiem okoliczności.

Prawda-rzekł spokojnym głosem Samson Miodek-jest córą czasu. -Poczętą-dokończył Szarlej- w przypadkowym i krótkotrwałym romansie ze zbiegiem okoliczności.

Być neutralnym w walce dobra ze złem, to opowiedzieć się po stronie zła.

Być neutralnym w walce dobra ze złem, to opowiedzieć się po stronie zła.

Zadrwiono sobie z nich ogłaszając, że są wolni: wolni bo wolno im zdychać z głodu, czego też sobie nie odmawiają. Człowiek nie naje się tym, że ma prawo wybrać posła, który potem opływa we wszystko i tyle się troszczy o swoich wyborców co o zeszłoroczny śnieg.

Zadrwiono sobie z nich ogłaszając, że są wolni: wolni bo wolno im zdychać z głodu, czego też sobie nie odmawiają. Człowiek nie naje się tym, że ma prawo wybrać posła, który potem opływa we wszystko i tyle się troszczy o swoich wyborców co o zeszłoroczny śnieg.

Wierność zasadom to nic innego, jak wygodny wykręt dla bezwolnych niedorajdów, którzy trwają w bezczynności i marazmie, nie robiąc nic, albowiem jakakolwiek aktywność jest ponad ich siły i wyobrażenie. By móc z tym żyć, niedołęgi te ze swego niedołęstwa uczyniły cnotę. I szczycą się nią.

Wierność zasadom to nic innego, jak wygodny wykręt dla bezwolnych niedorajdów, którzy trwają w bezczynności i marazmie, nie robiąc nic, albowiem jakakolwiek aktywność jest ponad ich siły i wyobrażenie. By móc z tym żyć, niedołęgi te ze swego niedołęstwa uczyniły cnotę. I szczycą się nią.

- A jakże, księża! [...] Jakby sami wierzyli w to, co mówią, mniej by jedli, a więcej pracowali, żeby zapewnić sobie dobre miejsce na tamtym świecie...

- A jakże, księża! [...] Jakby sami wierzyli w to, co mówią, mniej by jedli, a więcej pracowali, żeby zapewnić sobie dobre miejsce na tamtym świecie...

- Co ty mówisz? Mam ją… Samsonie… Jestem lekarzem! Jestem chrześcijaninem… Bóg zabrania… Boskie prawo… - Prawo, które każe cierpieć? Gdy można cierpienia skrócić? Nic nie wiesz o Bogu, chłopcze, nie znasz go wcale. A robisz z niego okrutnego fanatyka. Obrażasz go tym. To nie wypada.

- Co ty mówisz? Mam ją… Samsonie… Jestem lekarzem! Jestem chrześcijaninem… Bóg zabrania… Boskie prawo… - Prawo, które każe cierpieć? Gdy można cierpienia skrócić? Nic nie wiesz o Bogu, chłopcze, nie znasz go wcale. A robisz z niego okrutnego fanatyka. Obrażasz go tym. To nie wypada.

Największym zagrożeniem dla Polski są sami Polacy. Zawsze tak było i zawsze tak będzie.

Największym zagrożeniem dla Polski są sami Polacy. Zawsze tak było i zawsze tak będzie.

Czy koniecznie potrzebny wam jest Bóg i niebo, żebyście mogli być szczęśliwi? Czy nie potraficie stworzyć sobie sami szczęścia na ziemi?

Czy koniecznie potrzebny wam jest Bóg i niebo, żebyście mogli być szczęśliwi? Czy nie potraficie stworzyć sobie sami szczęścia na ziemi?

Czasami na końcu nie czeka nic. Ale zanim się o tym dowiesz, przeżyjesz emocje, o których nie śniłeś.

Czasami na końcu nie czeka nic. Ale zanim się o tym dowiesz, przeżyjesz emocje, o których nie śniłeś.

Chciałbym żeby wszyscy "chodzący w purpurze" przyjechali kiedyś do Brzezinki. (...) Każdy, kto ma jakiekolwiek problemy z homoseksualistami, uchodźcami czy ludźmi innej rasy, powinien tu kiedyś stanąć. Zobaczyć to wszystko i dać myślom płynąć.

Chciałbym żeby wszyscy "chodzący w purpurze" przyjechali kiedyś do Brzezinki. (...) Każdy, kto ma jakiekolwiek problemy z homoseksualistami, uchodźcami czy ludźmi innej rasy, powinien tu kiedyś stanąć. Zobaczyć to wszystko i dać myślom płynąć.

Усе мясцовыя жыхары былі (...) маленькімі (...). Нягледзячы на гэта, дарослым чамусьці здавалася, што Віта і яго спадарожнікі маленькія, а яны самі вялікія.

Усе мясцовыя жыхары былі (...) маленькімі (...). Нягледзячы на гэта, дарослым чамусьці здавалася, што Віта і яго спадарожнікі маленькія, а яны самі вялікія.

Каб прайсці ў краіну дарослых трэба чагосьці пазбавіцца, трэба нешта аддаць. (...) Хто што, бывае - смех, бесклапотнасць, мару, здзіўленне, радасць, надзею. Па-рознаму бывае.

Каб прайсці ў краіну дарослых трэба чагосьці пазбавіцца, трэба нешта аддаць. (...) Хто што, бывае - смех, бесклапотнасць, мару, здзіўленне, радасць, надзею. Па-рознаму бывае.

Jesteśmy generacją szczęściarzy, którzy nie do końca zdają sobie z tego sprawę. Sami decydujemy o tym, kiedy będziemy się męczyć. (...) Dawkujemy zmęczenie, uznając je za coś godnego podziwu. (...) Wysiłek zamieniamy w kolejną błyskotkę.

Jesteśmy generacją szczęściarzy, którzy nie do końca zdają sobie z tego sprawę. Sami decydujemy o tym, kiedy będziemy się męczyć. (...) Dawkujemy zmęczenie, uznając je za coś godnego podziwu. (...) Wysiłek zamieniamy w kolejną błyskotkę.