Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie, którzy czytają, są schowani w sobie. Ukrywają to, jacy są. Ludzie schowani w sobie nie zawsze lubią to, jacy są.

Ludzie, którzy czytają, są schowani w sobie. Ukrywają to, jacy są. Ludzie schowani w sobie nie zawsze lubią to, jacy są.

Może osiągnięcie szczęścia mimo wszystko nie jest takie trudne. Wystarczy odnaleźć jego źródło w samym sobie, zamiast uzależniać się pod tym względem od innych.

Może osiągnięcie szczęścia mimo wszystko nie jest takie trudne. Wystarczy odnaleźć jego źródło w samym sobie, zamiast uzależniać się pod tym względem od innych.

Call me by your name and I'll call you by mine.

Call me by your name and I'll call you by mine.

Is it better to speak or die?

Is it better to speak or die?

Widzisz kogoś, a jednocześnie tak naprawdę go nie widzisz, stoi za kulisami. Albo zauważasz go, ale między wami nie zaskakuje, nie łapiesz się na to, i zanim uświadomisz sobie, że ktoś jest obecny w twoim życiu i odbiera ci spokój duszy, zaoferowane sześć tygodni już prawie mija i on zaraz wyjedzie, albo nawet już wyjechał, a ty próbujesz dojść do ładu z czymś, co bez twojej wiedzy gotowało się przez wiele tygodni pod twoim nosem i nosi wszelkie znamiona czegoś, co zmuszony jesteś nazwać „Pragnę!”.

Widzisz kogoś, a jednocześnie tak naprawdę go nie widzisz, stoi za kulisami. Albo zauważasz go, ale między wami nie zaskakuje, nie łapiesz się na to, i zanim uświadomisz sobie, że ktoś jest obecny w twoim życiu i odbiera ci spokój duszy, zaoferowane sześć tygodni już prawie mija i on zaraz wyjedzie, albo nawet już wyjechał, a ty próbujesz dojść do ładu z czymś, co bez twojej wi...

Podnieść wzrok i zobaczyć cię tam, Oliver. Bo całkiem niedługo nadejdzie dzień, kiedy podniosę wzrok, a ciebie już tam nie będzie.

Podnieść wzrok i zobaczyć cię tam, Oliver. Bo całkiem niedługo nadejdzie dzień, kiedy podniosę wzrok, a ciebie już tam nie będzie.

Chyba po raz pierwszy odważyłem się spojrzeć mu w oczy. Na ogół tylko zerkałem i odwracałem wzrok, ponieważ nie chciałem bez zaproszenia pływać w pięknym, przejrzystym stawie jego oczu - i ani razu nie odczekałem dostatecznie długo, aby się przekonać, czy jestem tam mile widziany; odwracałem wzrok, ponieważ za bardzo się bałem odwzajemnić jego spojrzenie; odwracałem wzrok, ponieważ nie chciałem się z czymś zdradzić; odwracałem wzrok, ponieważ nie chciałem przyznać, jakie to dla mnie ważne. Odwracałem wzrok, ponieważ jego stalowe spojrzenie zawsze mi przypominało, jak bardzo nade mną góruje. Teraz, w ciszy tego momentu, odwzajemniłem jego spojrzenie - nie po to, aby rzucić mu wyzwanie albo pokazać, że już się nie wstydzę, lecz aby się poddać, powiedzieć mu: to jestem ja, to jesteś ty, tego chcę, między nami jest teraz tylko prawda, a tam, gdzie jest prawda, nie ma barier, nie ma ukradkowych spojrzeń, a jeśli nic z tego nie wyniknie, to niech przynajmniej historia odnotuje, że obaj mieliśmy świadomość tego, co się może wydarzyć. Nie zostało już we mnie ani krzty nadziei. I może dlatego odwzajemniłem spojrzenie, że nie miałem już nic do stracenia. Poczęstowałem go wszystkowiedzącym spojrzeniem typu "rzucam ci wyzwanie, żebyś mnie pocałował", spojrzenie mężczyzny, który jednocześnie prowokuje i ucieka.

Chyba po raz pierwszy odważyłem się spojrzeć mu w oczy. Na ogół tylko zerkałem i odwracałem wzrok, ponieważ nie chciałem bez zaproszenia pływać w pięknym, przejrzystym stawie jego oczu - i ani razu nie odczekałem dostatecznie długo, aby się przekonać, czy jestem tam mile widziany; odwracałem wzrok, ponieważ za bardzo się bałem odwzajemnić jego spojrzenie; odwracałem wzrok, poni...

Nie przyszło mi wcześniej do głowy, że przyprowadziłem go tutaj nie tylko po to, aby mu pokazać mój mały świat - chciałem również poprosić mój mały świat, żeby go wpuścił, bo wtedy miejsce, w które przychodziłem pobyć sam w letnie popołudnia, poznałoby go, oceniło, sprawdziło, czy pasuje, oswoiło się z nim, żebym mógł tutaj wracać i wspominać. Przychodziłem tutaj uciec od znanego świata do innego, stworzonego przeze mnie; można powiedzieć, że pokazywałem mu swoją wyrzutnię statków kosmicznych. Wystarczyło wymienić wszystkie książki, które tutaj przeczytałem, aby znał wszystkie zwiedzone przeze mnie miejsca.

Nie przyszło mi wcześniej do głowy, że przyprowadziłem go tutaj nie tylko po to, aby mu pokazać mój mały świat - chciałem również poprosić mój mały świat, żeby go wpuścił, bo wtedy miejsce, w które przychodziłem pobyć sam w letnie popołudnia, poznałoby go, oceniło, sprawdziło, czy pasuje, oswoiło się z nim, żebym mógł tutaj wracać i wspominać. Przychodziłem tutaj uciec od znane...

Ktokolwiek powiedział, że dusza i ciało spotykają się ze sobą w szyszynce, był idiotą. Nie w szyszynce, tylko w dupie, ty kretynie!

Ktokolwiek powiedział, że dusza i ciało spotykają się ze sobą w szyszynce, był idiotą. Nie w szyszynce, tylko w dupie, ty kretynie!

Żałowałem, że nie jestem jak ci żołnierze w filmach, którzy uciekają przed ostrzałem i rzucają na ziemię karabiny, jakby już nigdy nie mieli ich użyć, albo jak uciekinierzy na pustyni, którzy zamiast wydzielać sobie porcje wody z bukłaka, ulegają pragnieniu, wypijają wszystko naraz i rzucają bukłak za siebie. Ja chomikowałem małe rzeczy, aby w czekających mnie chudych dniach przebłyski z przeszłości przyniosły mi trochę jej ciepła. Z wahaniem zacząłem okradać teraźniejszość, żeby mieć z czego spłacać długi, które nieuchronnie czekały mnie w przyszłości.

Żałowałem, że nie jestem jak ci żołnierze w filmach, którzy uciekają przed ostrzałem i rzucają na ziemię karabiny, jakby już nigdy nie mieli ich użyć, albo jak uciekinierzy na pustyni, którzy zamiast wydzielać sobie porcje wody z bukłaka, ulegają pragnieniu, wypijają wszystko naraz i rzucają bukłak za siebie. Ja chomikowałem małe rzeczy, aby w czekających mnie chudych dniach pr...

Z wahaniem zacząłem okradać teraźniejszość, żeby mieć z czego spłacać długi, które nieuchronnie czekały mnie w przyszłości. Miałem świadomość, że jest to taka sama zbrodnia jak zamykanie okiennic w słoneczne popołudnia. Ale wiedziałem również, że przewidywanie najgorszego scenariusza to najlepszy sposób na zapobiegnięcie mu.

Z wahaniem zacząłem okradać teraźniejszość, żeby mieć z czego spłacać długi, które nieuchronnie czekały mnie w przyszłości. Miałem świadomość, że jest to taka sama zbrodnia jak zamykanie okiennic w słoneczne popołudnia. Ale wiedziałem również, że przewidywanie najgorszego scenariusza to najlepszy sposób na zapobiegnięcie mu.

Nie miał się o tym nigdy dowiedzieć, tak samo jak ludzie, od których kupujemy gazetę, a potem całą noc o nich fantazjujemy, nie mają pojęcia, że jakaś konkretna cecha ich twarzy albo opalenizna odsłoniętego ramienia będzie dla nas źródłem bezbrzeżnej rozkoszy, kiedy zostaniemy sami.

Nie miał się o tym nigdy dowiedzieć, tak samo jak ludzie, od których kupujemy gazetę, a potem całą noc o nich fantazjujemy, nie mają pojęcia, że jakaś konkretna cecha ich twarzy albo opalenizna odsłoniętego ramienia będzie dla nas źródłem bezbrzeżnej rozkoszy, kiedy zostaniemy sami.

(...) młodość nie ma wstydu, wstyd przychodzi z wiekiem.

(...) młodość nie ma wstydu, wstyd przychodzi z wiekiem.

- Cokolwiek się między nami wydarzy, Elio, chcę, żebyś wiedział. Nigdy nie mów, że nie wiedziałeś.

- Cokolwiek się między nami wydarzy, Elio, chcę, żebyś wiedział. Nigdy nie mów, że nie wiedziałeś.